Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej pracownik tymczasowy to taki, z którym zawarto umowę o pracę na czas określony na okres nie dłuższy niż 2 miesiące. Mimo tak krótkiego czasu trwania umowy pracownik tymczasowy ma wszelkie prawa i gwarancje, jakie daje prawo pracy.
W jakich przypadkach zawierana jest umowa tymczasowa
Konieczność pozyskania pracowników tymczasowych może zaistnieć w przypadku awaryjnego wykonania ostatecznej części pracy, usunięcia skutków wypadku lub katastrofy, zastąpienia pracownika czasowo nieobecnego w miejscu pracy z ważnego powodu. Wiele firm zatrudnia pracowników tymczasowych do przeprowadzania ankiet poprzez promocje lub badania rynku. W przepisach nie ma zatwierdzonej listy prac, które byłyby uznawane za tymczasowe, więc tylko pracodawca decyduje, jaki rodzaj pracy może zostać przydzielony pracownikowi zatrudnionemu czasowo.
Regulacja prawna stosunków z pracownikami tymczasowymi odbywa się na podstawie art. 289, 58, 59 i 79 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej, a także rozdziału 45 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej. Przy zawieraniu umów o pracę z tymi kategoriami pracowników tekst tych dokumentów musi koniecznie wskazywać powody, dla których umowy te są tymczasowe. Przy zawieraniu umowy o pracę tymczasową należy również kierować się przepisami określonymi w dekrecie Prezydium Sił Zbrojnych ZSRR nr 311-1X „O warunkach pracy pracowników tymczasowych i pracowników”. Są one stosowane tylko w zakresie, w jakim nie są sprzeczne z prawem pracy obowiązującym w Federacji Rosyjskiej.
Prawa i obowiązki pracowników tymczasowych
Prawa i obowiązki tej kategorii pracowników nie różnią się od praw i obowiązków przewidzianych dla pracowników, z którymi zawiera się umowy o pracę na czas nieokreślony. Natomiast w przypadku, gdy po wygaśnięciu umowy o pracę tymczasową pracownik nadal wyjeżdża do swojego miejsca pracy, a pracodawca nie zażądał opuszczenia tego miejsca na tej podstawie, umowa o pracę tymczasową nie ulega przedłużeniu na czas nieokreślony, gdyż przewidziane w części 4 artykułu 58 Kodeksu pracy RF.
Rejestracja pracownika tymczasowego odbywa się na zasadach ogólnych, a wymagania dotyczące dokumentów, które musi dostarczyć przy ubieganiu się o pracę, odpowiadają wymaganiom określonym w art. 65 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej. Jednocześnie umowa o pracę musi zawierać warunki, które są uważane za obowiązkowe dla takich umów zgodnie z art. 57 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej. Warunki te mogą zostać zmienione wyłącznie za zgodą stron.
Cechą charakterystyczną umowy o pracę tymczasową jest brak okresu próbnego oraz możliwość wykonywania pracy poza normalnymi godzinami tylko za ich pisemną zgodą. Za zajęcia pozalekcyjne tej kategorii pracowników opłacane są podwójnie, nie zapewniając dodatkowych dni wolnych jako czasu wolnego.. Pracownikom tymczasowym, jak również pracownikom stałym, naliczane są dni urlopu - za każdy przepracowany miesiąc - 2 dni. Po zwolnieniu mogą z nich korzystać lub otrzymywać za nie rekompensatę pieniężną.
Pracownik tymczasowy może zrezygnować na własną prośbę, informując o tym pracodawcę nie później niż 3 dni kalendarzowe wcześniej. W przypadku reorganizacji lub likwidacji przedsiębiorstwa pracodawca ma również obowiązek uprzedzić o zwolnieniu pracownika tymczasowego z wyprzedzeniem 3 dni kalendarzowych. Pracownicy zatrudnieni na podstawie umowy o pracę tymczasową nie mogą liczyć na odprawę przy zwolnieniu – nie są do niej uprawnieni, chyba że układ zbiorowy stanowi inaczej.
