Własność wspólna to własność jednej nieruchomości przez kilka osób. Taka własność może zawierać część podzielną i niepodzielną, a także ich całość. Majątek wspólny dzieli się na dwa rodzaje – wspólny, gdy udział każdego z nich jest określony, oraz wspólny, gdy udział każdego z nich nie jest określony.
Typowym przykładem współwłasności jest gospodarstwo rolne; dziedziczenia, gdy właściciele nie ustalą prawnie udziałów przy odbiorze nieruchomości. Obejmuje to również nabycie rzeczy lub majątku przez małżonków. Specyfiką takiej własności jest to, że podmioty wchodzą w stosunki prawne nie tylko z nieograniczoną liczbą osób, ale także ze sobą, tworząc pewne zasady posiadania wspólnego majątku. Jednak właściciele wspólnie wchodzą w relacje z osobami trzecimi.
Koncepcja współwłasności
Współwłasność to rodzaj współwłasności, w którym nie ma jasnej definicji udziału każdego z nich. Zbycie takiego majątku odbywa się wyłącznie za zgodą wszystkich jego uczestników. Każdemu z nich przysługuje prawo do rozporządzania majątkiem wspólnym za wspólną zgodą. Jeżeli rozrządzenie majątkiem wspólnym następuje bez zachowania niezbędnych uprawnień wspólnej zgody, może ono zostać unieważnione na pozew innych właścicieli. Podział takiego majątku jest możliwy dopiero po ustaleniu udziału każdego z nich.
Cechy powstania współwłasności
Istnieją trzy drogi powstania współwłasności: gospodarstwo rolne lub gospodarka chłopska; partnerstwo ogrodnicze, ogrodnicze lub daczy; wspólna własność małżonków. Gospodarstwo rolne lub chłopskie należy do wszystkich uczestników współwłasności, chyba że zostały zawarte inne umowy: współwłasność lub odrębna własność i jej zbycie na podstawie prostej umowy spółki. Procedurę zbycia takiej własności określa porozumienie wszystkich uprawnionych. Ponadto, dla wygody, można wyznaczyć głowę gospodarstwa domowego, aby decydowała o głównych kwestiach.
W spółce ogrodniczej przeniesienie prawa do współwłasności jest możliwe tylko między wspólnikami spółki. Dzieje się tak wyłącznie za zgodą wszystkich uczestników wspólnego majątku. Często takie decyzje podejmowane są na walnych zgromadzeniach. We współwłasności małżonków, gdy jeden z nich zawiera transakcję zbycia nieruchomości, wymagana jest zgoda drugiego małżonka poświadczona notarialnie. Jeśli jej nie ma, małżonek ma prawo zakwestionować transakcję i udowodnić jej nieważność w sądzie. Można to zrobić w ciągu roku, począwszy od dnia, w którym dowiedział się lub powinien był dowiedzieć się o transakcji. O ile istnieje umowa małżeńska, jej przedstawienie jest konieczne, ponieważ za jej pomocą można zmienić reżim prawny małżonków i możliwość rozporządzania majątkiem wspólnym.
