Człowiek idzie do szpitala lub kliniki, gdy coś mu przeszkadza. A najważniejszą rzeczą w zawodowej działalności lekarzy jest wzmocnienie i utrzymanie zdrowia. Osobowość lekarza, czyli jego charakter moralny i przygotowanie zawodowe to dwa główne składniki, które ostatecznie decydują o powodzeniu leczenia pacjentów i wpływają na jakość całego systemu opieki zdrowotnej.
Według WHO (Światowej Organizacji Zdrowia) na świecie jest 8 652 107 lekarzy i 16 689 250 personelu pielęgniarskiego i położniczego. Rezerwa na 10 tys. ludności wynosi odpowiednio 14,2% i 28,1%.
Moralne cechy pracownika służby zdrowia
Jak wynika z badań, dla pacjentów główną rolę odgrywają moralne cechy personelu medycznego. Profesjonalizm lekarzy jest oczywisty. Ufając pracownikowi medycznemu, pacjenci oczekują od niego najwyższych wartości moralnych:
- wrażliwość;
- wyjątkowa dobra wiara;
- takt;
- uczciwość;
- cierpliwość i uważność;
- zdolność do bezinteresowności;
- a co najważniejsze - miłość do ludzi i ich pracy.
Poczucie obowiązku, człowieczeństwo pracownika medycznego jest podstawą etyki lekarskiej. Etyka lekarska to system wymagań i norm dotyczących moralnego charakteru i zachowania lekarza i całego personelu medycznego. Moralność reguluje stosunek lekarza do osoby chorej i zdrowej, do krewnych pacjenta, do kolegów, do społeczeństwa i państwa.
Nawet Hipokrates uważał, że lekarz powinien być skromny i powściągliwy, uprzejmy i uprzejmy, stale wzbogacać swoją wiedzę i słuchać opinii kolegów, widzieć swój cel nie w zdobyciu sławy i pieniędzy, ale w łagodzeniu cierpienia i uzdrawianiu chorych, w bezinteresownym służba ludziom, którzy zwracają się do niego o pomoc i radę.
W „Kodeksie Etyki Lekarskiej”, który jest studiowany na uczelni medycznej, wskazano, że każdy lekarz musi ratować życie, łagodzić udręki pacjenta, chronić naturalne procesy organizmu i robić wszystko dla dobra pacjenta.
Humanizm medyczny wyraża się w aktywnym, naturalnym pragnieniu oddania się chorym i pomimo trudności, wykorzystania wszelkich środków, aby przywrócić i utrzymać zdrowie, bez powodowania dodatkowych szkód przez czyny i słowa.
Profesjonalne kwalifikacje pracownika medycznego
Nie ulega wątpliwości, że bez obiektywnej prawdziwej wiedzy działalność pracownika medycznego, nawet przy przestrzeganiu zasad moralnych, jest nieprofesjonalna. Personel medyczny musi być wykwalifikowany.
Świadczeniodawcy powinni odznaczać się takimi cechami, jak wysokie umiejętności i wytrwałość zawodowa, dostępność niezbędnej wiedzy praktycznej i teoretycznej, kompetencje, obserwacja i rozeznanie, rozwinięte myślenie kliniczne i pasja.
Rozpoczynając komunikację z pacjentem, lekarz musi skupić całą swoją uwagę na zachowaniu życia, łagodzeniu cierpienia i przywracaniu zdrowia, całkowicie podporządkowując umysł, wolę, wiedzę i doświadczenie realizacji tych celów. Jednym z głównych wymagań stawianych lekarzom i pielęgniarkom jest przyjazne nastawienie do pacjenta oraz wysoki profesjonalizm.
