Umowa pożyczki najczęściej wiąże się z wystawieniem paragonu na otrzymanie pieniędzy. W praktyce sądowej zdarzały się przypadki uznania paragonu za nieważny. Kodeks cywilny Federacji Rosyjskiej wyraźnie określa jednak przypadki, w których pokwitowanie można zakwestionować.
Instrukcje
Krok 1
Zawrzyj umowę tylko na piśmie, jeśli kwota jest dziesięciokrotnością płacy minimalnej lub gdy osoba udzielająca pożyczki jest osobą prawną. Uwaga: Nieprzestrzeganie pisemnej formy umowy pożyczki nie pozwala na zakwestionowanie odbioru w drodze zeznań.
Krok 2
Jeżeli Ty i przedstawiciel drugiej strony nie osiągnęliście kompromisu, wówczas pokwitowanie można zakwestionować tylko w sądzie, pokwitowanie można zakwestionować, jeżeli:
- pożyczkobiorca zaprzecza, że otrzymał pieniądze lub rzeczy od pożyczkodawcy;
- kredytobiorca twierdzi, że otrzymana kwota pieniędzy jest znacznie mniejsza niż określona w umowie;
- pokwitowanie zostało napisane pod wpływem oszustwa, przemocy lub groźby;
- jeżeli umowa przedstawiciela kredytobiorcy z kredytodawcą została zawarta w złym zamiarze lub w obecności okoliczności obciążających.
Krok 3
Przedstaw sądowi dowody, że pieniądze lub inne rzeczy nie zostały otrzymane od pożyczkodawcy (zeznania świadków, oświadczenia z banków itp.). Dopiero wtedy sąd będzie mógł wydać orzeczenie o uznaniu umowy pożyczki za nieważną. Umowę uznaje się za niezawartą i pod warunkiem wykrycia dowodów, że pieniądze lub rzeczy rzeczywiście otrzymano w znacznie mniejszej ilości niż wskazana na paragonie. Jednak, jak pokazuje praktyka, w większości przypadków sąd nie zaspokaja roszczenia, argumentując, że podpisanie umowy bez przelewu pieniędzy wygląda bardzo podejrzanie.
Krok 4
Złóż zeznania naocznych świadków, materiały audio i wideo potwierdzające fakt przymusu sporządzenia i wystawienia pokwitowania do rozpatrzenia przez sąd. W takim przypadku sąd zazwyczaj nie zgłasza sprzeciwu i podejmuje decyzję o unieważnieniu umowy.
