Ustawa to dokument przyjęty zgodnie z ustaloną procedurą przez specjalnie upoważniony organ władzy państwowej, który zawiera normy i zasady postępowania regulujące stosunki między podmiotami w procesie ich działania.
Ustawa to normatywny akt prawny mający na celu uregulowanie najważniejszych stosunków wynikających z interakcji członków społeczeństwa między sobą a państwem.
W Federacji Rosyjskiej głównym źródłem prawa jest właśnie normatywny akt prawny. Cały zestaw aktów prawnych obowiązujących w kraju tworzy jeden połączony system zwany prawodawstwem.
Ze względu na moc prawną rozróżnia się następujące rodzaje praw:
- ustawy konstytucyjne (zawierają podstawy ustroju państwowego i społecznego, stanowią podstawę całego obowiązującego w kraju ustawodawstwa);
- ustawy federalne (normatywne akty prawne przyjmowane na podstawie ustaw konstytucyjnych regulujących różne aspekty społeczeństwa);
- prawa podmiotów (regulują stosunki prawne między podmiotami prawa w dziedzinach nieuregulowanych ustawami konstytucyjnymi i federalnymi, określają je w odniesieniu do specyfiki regionu).
W zależności od obszaru działania istnieją:
- ustawy federalne (obowiązują w całym kraju);
- prawa podmiotów federacji (obowiązują w ramach jednego podmiotu federacji, w którym zostały przyjęte).
W Federacji Rosyjskiej obowiązują jednocześnie ustawy federalne i ustawy podmiotów federacji. Razem tworzą system naszego ustawodawstwa. Wszystkie prawa mają strukturę ściśle hierarchiczną pod względem mocy prawnej. Oznacza to, że prawa o mniejszej mocy prawnej nie mogą być sprzeczne z prawami o większej mocy prawnej, a jeśli dojdzie między nimi do konfliktu, te ostatnie będą działać.
Do czasu obowiązywania prawa dzielą się na:
- stałe (obowiązują od momentu wejścia w życie do momentu oficjalnego odwołania);
- tymczasowe (prawo jest ograniczone do określonej daty lub wystąpienia zdarzenia);
- awaryjne (wchodzą w życie, gdy zachodzą określone zdarzenia i kończą się jednocześnie z nimi).
