Konfrontację twarzą w twarz przeprowadza śledczy w toku postępowania w sprawie karnej lub cywilnej, w przypadkach, gdy zeznania świadków lub oskarżonych w jakiś sposób się nie pokrywają i wymagane jest ich przesłuchanie.
Czym jest konfrontacja
Konfrontacja twarzą w twarz to wspólne przesłuchanie dwóch oskarżonych lub świadków przestępstwa, które przeprowadzane jest w przypadku niespójności w złożonych wcześniej zeznaniach lub w przypadku odmowy jednego z przesłuchiwanych. Podobne czynności śledcze mogą być prowadzone między oskarżonym a pokrzywdzonym, świadkami, którzy zmienili swoje wcześniejsze zeznania, obciążając któregokolwiek z uczestników procesu umyślnym podaniem nieprawdziwych informacji. Świadkowie i ofiary mają prawo odmówić udziału w konfrontacji twarzą w twarz, a osoba oskarżona o popełnienie przestępstwa lub wykroczenia ma prawo żądać obecności swojego obrońcy na takim przesłuchaniu.
Jak przebiega konfrontacja twarzą w twarz?
Przed konfrontacją jej uczestników należy przesłuchać osobno, a zeznania wpisuje się do protokołu, który podpisują oni i śledczy. Przed rozpoczęciem wspólnego badania należy ostrzec jego uczestników o odpowiedzialności za podanie niedokładnych lub nieprawdziwych informacji dotyczących meritum sprawy będącej przedmiotem dochodzenia. Dopiero po tych wyjaśnieniach może rozpocząć się konfrontacja.
Jeżeli w konfrontacji w charakterze oskarżonego, oskarżonego, ofiary lub świadka biorą udział osoby poniżej 14 roku życia, wówczas do urzędu zaprasza się nauczyciela-psychologa lub jego rodziców. Bez obecności pełnoletniego przedstawiciela osoby niedoskonałej postępowanie jest sprzeczne z prawem, to znaczy jest uznawane za niezgodne z prawem, a jego wyników nie można zastosować w sprawie, a ponadto przedstawić sądowi.
Oskarżeni, którzy biorą udział w konfrontacji, mogą zażądać obecności swojego adwokata. W przypadku braku takiego zobowiązany jest dostarczyć go na pierwsze żądanie. Ponadto obaj uczestnicy postępowania mają prawo zadawać sobie nawzajem pytania, ale tylko za zgodą śledczego lub prowadzącego ją przesłuchującego.
Podczas konfrontacji twarzą w twarz śledczy ma prawo ogłosić otrzymane wcześniej zeznania uczestników. Odbywa się to w przypadku, gdy oskarżony, ofiara lub świadek jest zdezorientowany co do faktów, podaje wyraźnie nieprawdziwe informacje lub je zmienia.
Jak powinien być sporządzony protokół konfrontacji?
Przed podpisaniem protokołu wspólnego przesłuchania wszystkie strony zobowiązane są do zapoznania się z nim i upewnienia się, że jest ono wykonane prawidłowo.
W protokole należy podać czas i miejsce konfrontacji, należy wpisać imiona i nazwiska wszystkich uczestników (rozmówców, przesłuchującego, obrońców i przedstawicieli nieletnich), odnotowywany jest fakt ostrzeżenia o podaniu nieprawdziwych informacji.
Opisowa część protokołu musi zawierać szczegółowy opis wszystkich czynności, musi dokładnie odzwierciedlać wszystkie zeznania i pytania, jeśli dostarczone są materiały lub inne dowody, to muszą być w nim odzwierciedlone.
Na końcu protokołu wskazany jest czas zakończenia ankiety i po jego przeczytaniu podpisują go uczestnicy konfrontacji.
