Rozdział II części I Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej poświęcony jest prawom własności i innym prawom majątkowym. Ustawodawstwo określa treść prawa własności i przypadki, w których ma ono zastosowanie, a także podstawy powstania i wygaśnięcia tego prawa.
Instrukcje
Krok 1
Własność określa fakt, że właściciel może swobodnie posiadać, używać i rozporządzać swoją własnością. Właścicielami mogą być obywatele, osoby prawne, Federacja Rosyjska, jej podmioty, a także gminy, a ich prawa są jednakowo chronione prawem. Wartość i ilość majątku, z wyjątkiem określonych przypadków, nie jest w żaden sposób ograniczona.
Krok 2
Prawo własności oznacza, że podmiot posiada pewną rzecz, którą faktycznie posiada, podczas gdy dostęp innych osób do tej rzeczy może być ograniczony. Jednak własność nie jest czynnikiem decydującym o stwierdzeniu własności. Posiadanie nieruchomości może mieć charakter czasowy, na przykład, gdy rzecz zostaje przekazana na przechowanie lub jako zastaw.
Krok 3
Prawo do użytkowania nie oznacza również, że osoba, w której użytkowaniu znajduje się nieruchomość, automatycznie staje się jej właścicielem. Dość powszechnym przykładem wyjaśniającym ten przepis jest leasing. Dzierżawca, w porozumieniu z wynajmującym, tymczasowo posiada i korzysta z majątku właściciela, ale nie ma prawa nim rozporządzać (sprzedawać, darować itd.).
Krok 4
Możliwość rozporządzania majątkiem w dużej mierze determinuje prawo własności, jednak pojawiają się tu pewne niuanse. Obywatele niepełnosprawni mogą być właścicielami nieruchomości, ale nie mogą nimi rozporządzać według własnego uznania, ponieważ ich przedstawiciele prawni działają w ich imieniu.
Krok 5
Jeśli chcesz ustalić własność nieruchomości, przestudiuj i przeanalizuj wszystkie szczegóły. W pewnym stopniu dokumenty dotyczące tej nieruchomości (paragon, faktura) pomogą potwierdzić prawo do posiadania, rozporządzania i korzystania z nabytej ruchomości. Jeśli mówimy o nieruchomości lub działce, zaświadczenie o ustalonej formie stanie się potwierdzeniem własności.