Nigdy nie będziesz się nudzić pracą, którą wykonujesz z przyjemnością. Odbywa się to z uśmiechem i entuzjazmem. Patrząc na osobę, która jest zajęta swoją ulubioną pracą, od razu rozumiesz, że znalazł swoje miejsce.
Czy możesz się nudzić swoją ulubioną pracą?
Ulubiona praca odpowiada powołaniu osoby. Poznaje jego talenty i zdolności. Człowiek cieszy się procesem pracy i czerpie satysfakcję z wyników. Możesz znaleźć swoją ulubioną pracę, postępując zgodnie z nakazami własnej duszy. W razie potrzeby zdobądź potrzebne wykształcenie i zacznij pracować.
Nie zawsze można od razu znaleźć wymarzoną pracę. Czasem trzeba też pracować w innych miejscach. Wiele osób przez całe życie nigdy nie otrzymuje pracy, która idealnie im odpowiada, zadowala ich moralnie i finansowo.
Odrębną kwestią jest płacenie za ulubioną pracę. Zdarza się, że płacą im dokładnie za pracę, której nie chcesz wykonywać. A osoba wybiera pieniądze. Szkoda, jeśli przez całe życie się odnalazł. Jest też inne podejście. Zacznij wykonywać swoją ulubioną pracę, choć za niewielkie pieniądze, a stopniowo, być może za kilka lat, zacznie przynosić stabilny dochód.
Ciekawe, że człowiek może znaleźć własny biznes nawet w schyłkowych latach. Nagle chcesz zrobić coś nowego, czego nigdy wcześniej nie robiłeś. Zdarzają się przypadki, kiedy ludzie zaczęli uczyć się czegoś nowego nawet w wieku 80 lat. Najważniejsze, aby nigdy nie stawiać sobie sztucznych barier i ograniczeń dotyczących wieku, płci, narodowości itp.
Miłość do pracy czy pracoholizm?
Świetnie, jeśli udało Ci się znaleźć wymarzoną pracę. Ale jak określić granicę, poza którą miłość do pracy zamienia się w pracoholizm? Z zewnątrz wygląda prawie tak samo. Osoba z pasją podchodzi do swojej pracy, z radością pracuje w nadgodzinach i nie prosi o zapłatę. W weekendy myśli tylko, że poniedziałek nadejdzie najszybciej, jak to możliwe, albo po prostu nie przerywa pracy.
Pracoholizm to niebezpieczna choroba z kategorii uzależnień. Uzależniony od pracy ignoruje życie osobiste, zapomina o odpoczynku i pozbawia snu. Pracoholik, nawet na wakacjach, nadal zajmuje się problemami związanymi z pracą.
W przypadku pracoholizmu osoba nie jest zainteresowana niczym innym niż rzeczami związanymi z pracą. Nie czyta literatury, która nie odpowiada tematowi pracy. Nie ogląda filmów fabularnych i innych programów telewizyjnych, z wyjątkiem tych związanych z jego bezpośrednią pracą. Zwiedzanie kin, teatrów, wystaw i muzeów uważa za stratę czasu. Kategorycznie nie chce się bawić i nie wie jak. A pracoholizm trzeba traktować tak samo jak inne nałogi. Ale to zupełnie osobny temat.
