Każdego roku w Rosji tysiące dzieci pozostaje bez opieki dorosłych. Dla harmonijnego rozwoju osobowości, a także integracji dziecka ze społeczeństwem, potrzebna jest jego własna rodzina, w której odnajdzie swoich rodziców. Domy dziecka nie są w stanie zapewnić dobrego wychowania: tylko bliski kontakt z bliskimi może dać dzieciom szansę na szczęśliwe życie. Możesz albo ustanowić opiekę nad cudzym dzieckiem, albo je adoptować. Aby to zrobić, musisz wiedzieć, czym różnią się te formy urządzenia.
Instrukcje
Krok 1
Adopcja jest formą umieszczenia w celu wychowania dzieci pozostawionych bez opieki rodzicielskiej w rodzinie jako dziecko naturalne. W takim przypadku rodzic przysposabiający nabywa wszystkie prawa i obowiązki rodzicielskie. Procedurę reguluje szereg aspektów prawnych, które są obowiązkowe. Dziecko adoptowane przez rodzica adopcyjnego musi mieć mniej niż 18 lat, a rodzic adopcyjny musi być co najmniej 16 lat starszy od niego.
Krok 2
Opieka to sposób umieszczania małych dzieci (poniżej 14 roku życia), które pozostają bez opieki rodzicielskiej. Jest to również forma reprezentacji interesów obywatela ubezwłasnowolnionego po uprawomocnieniu się orzeczenia sądu. W rzeczywistości opiekun przyjmuje dziecko do swojej rodziny i ponosi za niego wysoki poziom odpowiedzialności. Ale jednocześnie istnieje szereg ograniczeń związanych ze zbyciem majątku jego podopiecznego.
Krok 3
Opieka i adopcja rozwiązują zatem problem zaniedbania dzieci, które z pewnych powodów utraciły swoich biologicznych rodziców. Osoba, która przejmuje odpowiedzialność za wychowanie dziecka, jest obciążona szeregiem zarówno praw, jak i ograniczeń. Istnieje jednak różnica między adopcją a opieką, która jest bardzo znacząca. Możesz adoptować dziecko w każdym wieku, które nie osiągnęło pełnoletności. Jeśli ma więcej niż 10 lat, wymagana będzie jego zgoda. Opiekę nad małymi dziećmi (poniżej 14 roku życia) oraz osobą ubezwłasnowolnioną można ustanowić bez względu na wiek.
Krok 4
Rodzic przysposabiający nabywa pełen zakres praw rodzicielskich. Przyjmuje dziecko do swojej rodziny i może nadać mu swoje nazwisko. Opiekun jest znacznie ograniczony w prawach, dotyczy to przede wszystkim rozporządzania mieniem podopiecznego. Ponadto musi co roku zgłaszać się do agencji rządowych. Natomiast rodzic przysposabiający jest zwolniony z tego obowiązku.
Krok 5
Za opiekę nad małoletnim dzieckiem przewidziano wynagrodzenie w wysokości kilku tysięcy rubli (miesięcznie). Rodzic adopcyjny nie ma prawa liczyć na takie odszkodowanie, ponieważ przejmuje wszelkie prawa i obowiązki związane z wychowaniem dziecka. Opieka kończy się automatycznie z chwilą ukończenia przez dziecko 14 roku życia lub na podstawie orzeczenia sądu. Przysposobienie może być odwołane tylko w przypadku pozbawienia praw rodzicielskich.
Krok 6
Podsumowując, różnica między adopcją a opieką jest następująca:
- przysposobienie jest zjawiskiem trwałym, a kuratela jest czasowa, ograniczona wymogami prawa i postanowieniami umowy (jeżeli występuje);
- rodzic adopcyjny faktycznie staje się rodzicem dziecka, a opiekun pozostaje z podopiecznym w takiej samej relacji jak przed popełnieniem czynu;
- opieka może być odpłatna, a adopcja - tylko bezpłatnie;
- rodzic adopcyjny może zostać sprawdzony tylko przez służby specjalne, a opiekun musi złożyć roczne sprawozdanie odpowiednim władzom;
- po adopcji dane paszportowe dziecka mogą ulec zmianie, a w okresie opieki pozostają bez zmian;
- nabycie praw rodzicielskich możliwe jest dopiero po przysposobieniu;
- przysposobienie ustaje dopiero na mocy orzeczenia sądu z chwilą pozbawienia władzy rodzicielskiej, a opiekuńczej - w przypadkach przewidzianych prawem, niezależnie od woli stron.
