W przypadku przywrócenia do pracy zwolnionego pracownika na mocy orzeczenia sądu, pracodawca staje przed dwoma pytaniami: jakie wypłaty należy takiemu pracownikowi wypłacić i co zrobić z kwotami, które zostały wypłacone przy zwolnieniu?
Pracodawca, który zezwolił na nielegalne zwolnienie, jest zobowiązany do zwrotu przywróconemu pracownikowi utraconych zarobków (zgodnie z częścią 2 artykułu 394 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej), szkody moralnej w wysokości określonej przez sąd (część 2 artykułu 237 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej), a także koszty sądowe (część 1 artykułu 98 i część 1 artykułu 88 Kodeksu postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej).
Niezarobione zarobki
Cały czas, gdy pracownik został pozbawiony możliwości pracy, to znaczy został zwolniony i zaskarżony w sądzie, jest uważany za przymusową nieobecność. Podczas przymusowej nieobecności pracodawca płaci przywróconemu pracownikowi średnie zarobki (art. 139 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej), przy obliczaniu których brane są pod uwagę tylko dni robocze. W takim przypadku zasądzone kwoty mogą zostać zindeksowane przez sąd.
Podatek dochodowy od osób fizycznych jest potrącany od średnich naliczonych zarobków. Oznacza to, że organizacja w tym przypadku na podstawie ust. 1 art. 24 i art. 226 Kodeksu Podatkowego Federacji Rosyjskiej jest uznawany za agenta podatkowego i jest zobowiązany do obliczania i potrącania kwoty podatku dochodowego od osób fizycznych.
Jeżeli tytuł egzekucyjny wskazuje stałą kwotę niezarobionych zarobków, pracodawca musi wydać go pracownikowi bez podatku u źródła. Podatek dochodowy od osób fizycznych może zostać potrącony przy kolejnej wpłacie, a w przypadku braku takiej wpłaty pracodawca informuje pisemnie urząd skarbowy o niemożności pobrania podatku u źródła i wysokości zadłużenia podatnika. W takim przypadku pracownik samodzielnie nalicza i płaci podatek dochodowy od osób fizycznych.
Oprócz podatku dochodowego od osób fizycznych, od średnich zarobków za okres przymusowej nieobecności pobierane są składki ubezpieczeniowe.
Zgodnie z art. 236 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej w związku z naruszeniem przez pracodawcę ustalonego terminu płatności, odsetki (rekompensata pieniężna) są naliczane od kwoty wynagrodzenia nieotrzymanego przez pracownika. Kompensacja pieniężna jest obliczana na podstawie 1/300 aktualnej stopy refinansowania Banku Rosji i nie podlega podatkowi dochodowemu od osób fizycznych.
Nieotrzymane zarobki podczas przymusowej nieobecności są wypłacane jednocześnie z anulowaniem nakazu zwolnienia i przywróceniem pracownika do pracy.
Odszkodowanie za szkodę niemajątkową
Zgodnie z częścią 2 art. 237 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej szkoda moralna wyrządzona pracownikowi przez niezgodne z prawem działania pracodawcy jest mu zwracana w gotówce w wysokości określonej przez sąd w decyzji o przywróceniu pracownika do pracy. Odszkodowanie za szkody moralne nie podlega podatkowi dochodowemu od osób fizycznych i nie podlega składkom ubezpieczeniowym.
Zwrot kosztów sądowych
Strona, która przegrała proces, decyzją sądu musi zwrócić drugiej stronie wszystkie poniesione przez nią koszty prawne (część 1 artykułu 98 Kodeksu postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej).
Jeżeli sąd podejmie decyzję na korzyść pracownika, pracodawca musi zapłacić cło (art. 103 kodeksu postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej i art. 333.17 kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej) w ciągu 10 dni od daty wejścia życie decyzji sądu (art. 333.18 ust. 1 akapit 2 kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej)).
W takim przypadku kwota zwrotu kosztów sądowych podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Składki ubezpieczeniowe nie są za nie naliczane.
Potrącenie kwot już zapłaconych po zwolnieniu
Pracownikowi, z którym umowa o pracę została rozwiązana bezprawnie z inicjatywy pracodawcy, przy zwolnieniu wypłacane są następujące kwoty:
- wynagrodzenie za przepracowane godziny (ilość wykonanej pracy);
- odszkodowanie za niewykorzystany urlop, jeśli do czasu zwolnienia nie wziął części urlopu;
- odprawa (jeśli dotyczy).
Po uznaniu przez sąd faktu zwolnienia za niezgodne z prawem, odszkodowanie za niewykorzystany urlop i odprawę uznaje się za nadpłatę, jako wypłacone bez wystarczających podstaw. Wypłacając przywróconemu pracownikowi kwoty przyznane przez sąd, pracodawca może je pomniejszyć o kwotę odprawy otrzymanej przez pracownika w momencie zwolnienia. Ale kwota rekompensaty za niewykorzystany urlop może zostać zaksięgowana dopiero wraz z późniejszym naliczeniem wynagrodzenia urlopowego.
Inną ważną cechą jest to, że jeśli w okresie przymusowej nieobecności pracownik otrzymywał na urzędzie pracy zasiłek dla bezrobotnych, wynagrodzenie od innego pracodawcy, wynagrodzenie za pracę na podstawie umowy cywilnoprawnej, tymczasowe renty inwalidzkie itp., takich wypłat nie uznaje się za bezprawnie Odebrane.
