Austria jest atrakcyjnym krajem do życia, nauki i pracy dla wielu obcokrajowców. Aby jednak cudzoziemiec niebędący obywatelem Unii Europejskiej miał taką możliwość, konieczne jest uzyskanie prawa pobytu lub zezwolenia na pobyt w Austrii.
Instrukcje
Krok 1
Najczęstszym sposobem jest uzyskanie zezwolenia na pobyt (zezwolenia na pobyt) dla „kluczowej siły roboczej” (Schlüsselkraft). Tak więc w Austrii zwyczajowo dzwoni się do właścicieli własnej firmy, a także wynajętych obcokrajowców. Aby cudzoziemiec mógł uzyskać zezwolenie na pobyt w Austrii, konieczne jest zaliczenie go do kategorii „kluczowej siły roboczej”.
Krok 2
W Austrii wydawanie zezwolenia na pobyt regulowane jest ustalonymi limitami. Dla każdego kraju związkowego w Austrii liczba kwot jest określana corocznie specjalnym dekretem rządu federalnego. Ponadto kontyngenty określają, ile osób, które otrzymały zezwolenie na pobyt, będzie pracować na wynajem, a ilu kandydatów będzie mogło prowadzić działalność gospodarczą.
Krok 3
Na osoby ubiegające się o zezwolenie na pobyt jako „kluczowa siła robocza” nakładane są następujące wymagania:
- dostępność wymaganej w kraju edukacji, a także doświadczenia zawodowego i niezbędnych kwalifikacji;
- miesięczny dochód bez odliczenia podatków musi być kwotą regulowaną przez federalną ustawę o ubezpieczeniach społecznych;
- praca wnioskodawcy musi mieć szczególne znaczenie dla regionu;
- dostępność ubezpieczenia medycznego ważnego w Austrii i obejmującego wszystkie ryzyka;
- obecność własności domu lub długoterminowej umowy najmu.
Krok 4
Przedsiębiorcom, którzy posiadają własną firmę w Austrii, przydziela się kilka tysięcy kwot rocznie. Oprócz podstawowych wymagań stawianych przedsiębiorcom, które nie odbiegają od wymagań stawianych pracownikom najemnym, władze wymagają od wnioskodawców wykazania opłacalności i użyteczności prowadzonej działalności dla gospodarki i społeczeństwa kraju.
Krok 5
Ponadto istnieje kolejna możliwość uzyskania pozwolenia na pobyt w rozwiniętym kraju europejskim. Ta metoda jest odpowiednia dla obcokrajowców, którzy są w stanie udowodnić swoją niezależność finansową. Zwykle wystarczy dostarczyć władzom imigracyjnym wyciągi bankowe, które muszą zawierać co najmniej 400 000 euro dla wnioskodawcy i każdego członka jego rodziny.
