Prawo konstytucyjne to zbiór norm, które chronią podstawowe prawa i wolności obywateli i ustanawiają w tym celu system władzy państwowej. Prawo konstytucyjne jako nauka jest częścią nauk prawnych, a ono z kolei stanowi ogniwo w systemie nauk społecznych.
Prawo konstytucyjne bada wzorce, definicje, rolę instytucji prawnych, rządy prawa i skuteczność ich działania, szukając sposobów na zwiększenie skuteczności norm prawnych. Nauka ta ma bezpośredni wpływ na historyczny rozwój społeczeństwa.
Prawo konstytucyjne wśród nauk prawnych jest najbardziej złożone, dostarcza jednak wiedzy o teoretycznych podstawach dalszego studiowania specjalnych nauk prawnych. Ustala podstawowe pojęcia, kategorie, które funkcjonują w obowiązującym prawodawstwie konstytucyjnym i prawnym; bada i analizuje funkcje i rolę instytucji prawnych.
Do głównych zadań prawa konstytucyjnego należą: poznanie systemu ogólnych pojęć tej nauki, opanowanie metod analizy norm prawnych, działalności instytucji publicznych i instytucji państwowych; określenie politycznych, ekonomicznych, moralnych czynników wpływających na rządy prawa i ich realizację. Prawo konstytucyjne jako nauka pozostaje pod silnym wpływem głębokich zmian w ustroju państwowym. Prowadzi to do pojawienia się i utrwalenia nowych idei związanych z organizacją władzy państwowej, relacjami między państwem a obywatelami.
Jako gałąź prawo konstytucyjne zajmuje główne miejsce w systemie prawnym państwa. Przedmiotem tego typu prawa są stosunki społeczne regulowane przez tę branżę. Stosunki społeczne związane z tym tematem kształtują się w sferze organizacji władzy państwowej i jej realizacji, a także w sferze relacji obywateli z państwem.
Źródłem tej gałęzi prawa jest Konstytucja, która jest głównym aktem prawnym państwa. Prawo konstytucyjne określa prawnie główne zasady struktury społeczeństwa i państwa, ustanawia wstępne przepisy dotyczące zarządzania wszystkimi procesami zachodzącymi w społeczeństwie; podaje podstawowe wytyczne, które odzwierciedlają główny kierunek regulacji prawa we wszystkich sferach stosunków społecznych.
Współczesne rządy prawa wymagają pokojowego współistnienia różnorodnych koncepcji światopoglądowych, ich zrozumienia i obiektywnej oceny. Dlatego głównymi zasadami prawa konstytucyjnego powinno być uznanie pierwszeństwa uniwersalnych wartości ludzkich, uznanie potrzeby rozwoju społeczeństwa obywatelskiego wolnego od totalnej „państwowości”.