Rodzice mają obowiązek edukować i wspierać swoje dzieci, gdy tego potrzebują i nie osiągnęli wieku produkcyjnego. Sytuacja staje się odwrotna w przypadku utraty zdolności do pracy rodziców.
Obowiązki prawne dzieci wobec rodziców
Artykuł 87 Kodeksu rodzinnego Federacji Rosyjskiej stanowi, że dzieci są zobowiązane do opieki i opieki nad niepełnosprawnymi rodzicami, jeśli potrzebują pomocy. Jeżeli obie strony nie doszły do takiego wzajemnego porozumienia, wówczas kwestię wypłaty alimentów i ich wysokości rozstrzyga sąd. Alimenty należy płacić co miesiąc w stałej wysokości. Wysokość ustala się z uwzględnieniem sytuacji materialnej rodziców, biorąc pod uwagę majątek materialny pełnosprawnych dzieci.
W sądzie rozpatruje się możliwości materialne wszystkich dzieci rodzica, pomimo tego, do kogo pierwotnie skierowane były roszczenia o alimenty.
Jeżeli rodzice nie uczestniczyli w wychowaniu dzieci, a fakt ten został ujawniony w postępowaniu sądowym, a także pozbawieni praw rodzicielskich, to nie mogą domagać się alimentów. Sąd może zobowiązać pełnoletnie dzieci do pokrycia dodatkowych kosztów rodziców w przypadku ich poważnej choroby, urazu rodzica lub kosztów pieniężnych związanych z zatrudnieniem opiekuna dla rodzica. Wysokość pieniędzy ustalana jest na podstawie stanu cywilnego dziecka, sytuacji finansowej i innych kryteriów.
Poczucie obowiązku wobec rodziców
Jeśli chodzi o zamożną, zżytą rodzinę, sprawa z reguły nie dochodzi do sporu o wypłatę alimentów. Po osiągnięciu wieku produkcyjnego same dzieci będą dążyć do zapewnienia rodzicom wsparcia, nie tylko fizycznego, ale także materialnego. Ważną rolę odgrywa tu wychowanie dzieci. Rodzice od najmłodszych lat powinni wpajać dziecku, że musi być miłosierne, współczujące, nieść pomoc bliskim i bliskim, aby dobro zapłaciło dobrem. A jako dorosły dziecko na pewno będzie pamiętało, ile rodzice zrobili dla swojego dziecka, ile nocy nie spało, ile uczyło i skarciło, opiekowało się, zapewniało i inwestowało.
Odwracanie się od rodziców na starość, kiedy stali się bezradni i słabi, jest przejawem niewdzięczności i bezduszności.
Obojętność w wychowaniu dziecka
Zdarzają się też sytuacje, w których ojciec nie mieszkał z rodziną, unikał płacenia alimentów, nie składał prezentów i w żaden sposób nie brał udziału w wychowaniu. W takim przypadku nie może być mowy o alimentach lub pomocy niepełnosprawnemu rodzicowi, nawet jeśli jest on biologicznym ojcem. Jego wkład w dziecko jest zerowy. W toku procesu nie wystarczą same zeznania matki i dziecka, potrzebne są dokumenty świadczące o niepłaceniu alimentów i bezczynności rodziców.
