Zanim zaczniemy mówić o przedmiocie ogólnej teorii prawa, konieczne jest zrozumienie, czym w ogóle jest pojęcie „przedmiotu” nauki. W ramach tej koncepcji prawnicy biorą pod uwagę wszystko, co bada ta nauka. Innymi słowy, jeśli przesadzamy, „przedmiot nauki” odpowiada na proste pytanie – co jest badane?
Wróćmy teraz do teorii prawa. Co oznacza przedmiot tej dyscypliny?
Wszystko jest proste – to wzorce i zjawiska, na podstawie których odbywa się tworzenie, rozwój i funkcjonowanie państwa i prawa w ich ścisłym związku. Tak więc ogólna teoria prawa bada te zjawiska i wzorce, ale z prawnego punktu widzenia.
Jednak przedmiot teorii prawa obejmuje, oprócz powyższych zjawisk i wzorców, koncepcje prawne, zasady prawne, modele działalności prawnej, a także prognozy doskonalenia praktyki.
Zwróćmy teraz trochę uwagi na wspomniane „prawidłowości”. Tak więc ogólna teoria prawa rozważa wzorce:
- zwiększenie roli państwa w życiu całego społeczeństwa;
- zwiększenie subiektywnego czynnika w pracy agencji rządowych;
- wzrost różnych zagrożeń i kierunków przeciwdziałania tym zagrożeniom;
- zwiększenie roli państwa w zarządzaniu społeczeństwem obywatelskim;
- zwiększenie roli prawa międzynarodowego;
- podniesienie poziomu ogólnych spraw społecznych;
- rosnące kierunki ujednolicenia ustawodawstwa.
Ponadto, mówiąc o przedmiocie ogólnej teorii prawa, warto zauważyć, że dziś istnieją dwie teorie, zgodnie z którymi:
- w pierwszym przypadku występuje tendencja do „zawężenia” przedmiotu teorii prawa;
- w drugim - do "ekspansji".
„Zawężanie” uzasadnione jest tym, że powstają nowe nauki prawne, a „ekspansja” – pojawianiem się nowych problemów natury prawnej i ideologicznej.
