Prawo oświatowe jest integralną dziedziną wiedzy prawniczej, która ugruntowała się w praktyce pedagogicznej i prawniczej. To jedno z praw i interesów człowieka, które reguluje prawo.
Podstawowe prawa człowieka i dyscyplina akademicka
Edukacja to celowy proces kształcenia i wychowania obywatela w interesie państwa. Prawo oświatowe to także dyscyplina przedmiotowa, która jest częścią programu studiów prawniczych. Prawo do nauki jest zapisane w art. 43 Konstytucji Federacji Rosyjskiej jako element systemu praw i wolności człowieka.
Trzeba powiedzieć, że prawo oświatowe jest dość młodą gałęzią orzecznictwa. Zaczęli o tym mówić w latach 90., kiedy dojrzał problem modernizacji procesu edukacyjnego w Rosji. Początki prawa oświatowego w Rosji to nie tylko jego własne tradycje w dziedzinie edukacji, ale także koncepcje międzynarodowe. Na przykład przy opracowywaniu własnych aktów i umów rosyjscy prawnicy opierali się na Konwencji o prawach dziecka, Konwencji o dyskryminacji w edukacji itp.
Zasady edukacyjne
Prawo oświatowe ma w swoim zakresie zbiór przepisów i zasad. Polityka państwa w dziedzinie edukacji opiera się na następujących postulatach:
- humanistyczny, który zakłada, że priorytetem są uniwersalne wartości ludzkie, zdrowie, rozwój osobisty;
- jedność federalnych przestrzeni kulturowych i regionalnych. Zasada ta opiera się na zachowaniu kultur narodowych w państwie wielonarodowym;
- ogólna dostępność edukacji jest jedną z głównych zasad prawa oświatowego;
- edukacja świecka;
- demokratyczne zarządzanie w sektorze edukacji;
- bezpłatnie dla wszystkich rodzajów edukacji;
- obowiązkowe podstawowe kształcenie ogólne.
Wartość prawa edukacyjnego polega na wsparciu, jakie nauka może zapewnić we wdrażaniu działań związanych z tworzeniem przepisów i egzekwowaniem prawa. Zasada naukowa jest warunkiem koniecznym skuteczności zarządzania oświatą i skuteczności polityki edukacyjnej państwa. Prawo oświatowe jako gałąź prawa ma na celu ułatwienie reformy oświaty w Rosji. Ponadto na jego podstawie należy ukształtować strukturę kadrową pracowników instytucji edukacyjnych. Polityka państwa ma na celu zaostrzenie kontroli nad przestrzeganiem ustawodawstwa w dziedzinie oświaty.
Tym samym termin „prawo oświatowe” wszedł gruntownie w dziedzinę nauk prawnych i pedagogicznych.
