Pojęcie „negatywnego roszczenia” jest używane od czasów prawa rzymskiego. Jego nazwa pochodzi od łacińskiego słowa negaterius – „negatywny”. U jego podstaw leży zobowiązanie wobec osób trzecich – sądu – do usunięcia przeszkód dla właściciela nieruchomości w korzystaniu z tej nieruchomości lub wyeliminowania naruszeń, które uniemożliwiają powodowi wykonywanie uprawnień właściciela.
Cechy negatywnego roszczenia
Właściciel nieruchomości występuje z roszczeniem odmownym w przypadku, gdy naruszenie jego prawa do wykonywania uprawnień właściciela nie pozbawia go prawa do jej posiadania. Definicję tego pojęcia podano w art. 304 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej, który opisuje, w jaki sposób właściciel może chronić swoje prawa przed naruszeniami niezwiązanymi z pozbawieniem własności.
Musisz mieć powód, aby złożyć skargę negatywną. To są Twoje zweryfikowane prawa własności i udowodnione okoliczności, które dowodzą, że przeszkadza Ci to. W takim przypadku przedmiotem roszczenia jest właściciel doświadczający przeszkód. Każda inna osoba, która legalnie posiada nieruchomość - najemca lub np. ten, kto jest jej właścicielem na podstawie zarządzania gospodarczego, zarządzania operacyjnego itp.
Przedmiotem zobowiązania jest osoba, która bezpodstawnie narusza prawa właściciela. Przedmiotem pozwu jest wyeliminowanie tego przestępstwa, które w chwili wniesienia pozwu trwało jeszcze. Ponieważ naruszenie nie zostało rozwiązane w momencie wniesienia roszczenia, roszczenie negatywne nie ma przedawnienia i można je złożyć w dowolnym momencie, gdy jest jeszcze w toku.
Przedmiotem roszczenia negatywnego może być również zapobieganie potencjalnemu naruszeniu prawa własności, jeśli takie zagrożenie istnieje. Może to mieć miejsce na przykład, gdy budynek, który ma powstać na sąsiedniej działce, zablokuje przejście na Twoją działkę lub w inny sposób utrudni korzystanie z nieruchomości.
Co napisać w negatywnym twierdzeniu
Część adresowa roszczenia negatywnego jest napisana w taki sam sposób, jak w przypadku ogólnym: należy podać nazwę sądu, nazwisko, imię i nazwisko powoda, jego miejsce zamieszkania i miejsce stałej rejestracji. Część adresowa zawiera również dane pozwanego: nazwisko, imię i nazwisko, miejsce zamieszkania i meldunek. Wpisz cenę roszczenia, podając kwotę w rublach.
W tytule dokumentu należy wskazać jego rodzaj: „Pozew o stwierdzenie naruszeń niezwiązanych z pozbawieniem posiadania (roszczenie negatywne).” W części wstępnej opisz mienie, do którego jesteś przeszkodzony, w tym adres, numer katastralny, sposób jego nabycia, jak długo jest w Twoim posiadaniu. Następnie przedstaw swoje skargi: kiedy iw jaki sposób manifestują się naruszenia Twoich praw własności. Pamiętaj, że tych naruszeń nie należy łączyć z utratą własności. Proszę podać wysokość szkód wyrządzonych Państwu w wyniku tych niewłaściwych zachowań.
W końcowej części pozwu złóż wniosek do sądu: zobowiązanie pozwanego do usunięcia naruszeń i naprawienia wyrządzonej szkody. Podaj listę osób, które sąd może wezwać w charakterze świadków, oraz listę załączników – dokumentów, które przedstawiasz jako dowód. Dołącz pokwitowanie uiszczenia opłaty państwowej oraz kopię do wniosku o przedstawienie pozwanemu.
