Własność bada szereg nauk społecznych: prawo, filozofia, ekonomia. Każdy z nich ma swoje własne rozumienie terminu „własność”. W ekonomii jest to jedna z głównych kategorii, ze względu na występowanie różnych form przedsiębiorczości oraz powstawanie nowych.
Kiedy mówimy o własności, zwykle oznacza to albo samą własność należącą do kogoś, albo samo posiadanie tej własności przez kogoś. W tym przypadku właściciel nieruchomości jest podmiotem własności, a to, co do niego należy, jest przedmiotem własności. Nie jest to tylko jakiś rodzaj własności w postaci obiektów materialnych (budynki i budowle, grunty, obiekty naturalne), ale także dobra niematerialne, energia, informacja, inteligencja, jeśli konkretnie należą do podmiotu. Jednocześnie własność to stosunek ludzi do siebie na temat tej własności (relacja „moje” – „kogoś innego”). Pojawienie się własności wiąże się z rozwojem społeczeństwa. W ekonomii własność rozumiana jest jako zbiór podmiotów i przedmiotów własności, relacje między podmiotami dotyczące tych obiektów oraz ekonomiczna realizacja tych relacji.
Przywłaszczenie i alienacja jako stosunek do przedmiotów własności property
Relacja między właścicielami zakłada zawłaszczenie przez kogoś własności, czyli stosunek do przedmiotu jak do własnego. Zadanie to zdobycie czegoś, do czego należy należeć. W procesie produkcji ludzie przywłaszczają sobie zasoby naturalne (materia i energia) i modyfikują je w celu zaspokojenia swoich potrzeb. Kupno produktu jest również zawłaszczeniem, podobnie jak kradzież.
Alienacja to proces odwrotny, gdy właściciel zostaje pozbawiony możliwości korzystania z tej nieruchomości do własnych celów. Robi to dobrowolnie, na przykład przy sprzedaży lub darowaniu przedmiotu, mimowolnie - w przypadku kradzieży, zgubienia, konfiskaty…
Nieruchomości w gospodarce
Nauki ekonomiczne są zainteresowane problematyką zawłaszczania (nabywania) dóbr poprzez ich produkcję, dystrybucję, wymianę i konsumpcję, czyli w sposób ekonomiczny, a nie militarny, kryminalny czy jakikolwiek inny.
Przedmiot zawłaszczenia jest bardzo ważny w ekonomii. Osoba, która uzyskała monopol na określony surowiec lub warunki produkcji, otrzymuje wyjątkowe możliwości ekonomiczne w porównaniu z innymi. Na przykład właściciele informacji na rynku finansowym, właściciele najnowszej metody produkcji itp. Bardzo ważny jest charakter połączenia pracy i środków produkcji. Jeżeli sami robotnicy są właścicielami środków produkcji, to cały wytworzony produkt będzie ich własnością. Posiadają cały dochód, ponieważ są właścicielami samego procesu produkcyjnego. A jeśli właścicielem środków produkcji jest inny, to ten, kto ich nie ma, zmuszony jest zostać pracownikiem.
W ekonomicznej teorii praw majątkowych wyróżnia się tzw. „wiązkę uprawnień”, w tym prawo własności, użytkowania, zarządzania majątkiem, prawo do dochodu, prawo do przeniesienia władzy nad własnością), prawo do zabezpieczenia, do dziedziczenia, do wieczystej własności, niezbędnej właścicielowi, prawo do odpowiedzialności w formie windykacji (na przykład do odzyskania za spłatę długu), prawo do przywrócenia utraconych praw, prawo do zakazania szkodliwego użytkowania. Za pełnoprawnego właściciela uważa się osobę, która posiada wszystkie wymienione prawa.
