Stosunki własnościowe są słusznie uważane za podstawę systemu gospodarczego. Dzięki nim wszystkie transakcje odbywają się na dowolnych rynkach. Jednocześnie należy odróżnić własność ekonomiczną od własności prawnej.
Własność pozwala nam zrozumieć, który z ludzi kontroluje czynniki produkcji lub, prościej, ma władzę ekonomiczną. Koncepcja ta pomaga dokładnie określić, kto i ile otrzymuje dochód, a także uzasadnić związek siły roboczej z instrumentami. Na przykład, jeśli własność nie istniała, każdy pracownik mógłby zabrać maszynę do swojego domu.
Takie relacje pozwalają na objęcie wszystkich aspektów działalności gospodarczej. Własność określa charakter konsumpcji i użytkowania produktu powstałego w procesie produkcji, jego dystrybucji i wymiany. Od tego w dużej mierze zależą interesy różnych warstw ludności. Każdy ma swoje interesy w odniesieniu do przedmiotów własności, dlatego często powstają konflikty, z których niektóre przeradzają się w wojny.
Związek między własnością prawną a ekonomiczną
W związku z tym, aby uniknąć wielu problemów, prawo własności musi być prawnie zabezpieczone, czyli musi być oficjalnie potwierdzone, że dana rzecz należy do określonej osoby. W ten sposób manifestuje się istota prawna, której podstawą jest państwo. Przejawia się poprzez zawłaszczanie jakichkolwiek wartości duchowych lub materialnych.
Własność ekonomiczna i prawna to powiązane ze sobą elementy jednego systemu, które choć mogą istnieć oddzielnie, mają praktyczne znaczenie tylko w symbiozie. Osoba może mieć prawa do przedmiotu, ale w ogóle go nie posiadać, lub wręcz przeciwnie, mieć przedmiot w rękach, ale nie ma prawa z niego korzystać.
Formy własności
Własność indywidualna to posiadanie przez jednostkę dowolnego przedmiotu (pracy, nieruchomości, środków produkcji, odzieży itd.). Własność osobista odnosi się do przedmiotów, które służą do zaspokojenia osobistych potrzeb. Jeśli głównym celem jest osiągnięcie zysku, to ta forma własności nazywana jest indywidualno-osobistą.
Istnieją również formy zbiorowe. Na przykład własność spółki. Jego istotą jest unifikacja osób fizycznych i prawnych oraz ich czynników produkcji w celu prowadzenia wspólnej działalności gospodarczej. Co więcej, każda osoba posiada pewien udział w kapitale.
Akcjonariat lub własność korporacyjna określa zasady własności tylko dla kapitału zakładowego. Jego osobliwość polega na symbiozie zbiorowych i indywidualnych form własności.
