Do tej pory prawa do dziedziczenia własności reguluje część 3 kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej. Wejście w prawa spadkowe poprzedza kilka etapów: przyjęcie spadku, rejestracja praw spadkowych.
Niezbędny
dokumenty dotyczące śmierci spadkodawcy, podstawy dziedziczenia, dokumenty dotyczące majątku spadkodawcy, dokumenty dotyczące ustalenia wartości majątku, wniosek o przyjęcie spadku i wydanie zaświadczenia o prawie do niego
Instrukcje
Krok 1
Przyjęcie spadku. Ustawa określa termin przyjęcia spadku równy 6 miesięcy od dnia otwarcia spadku. W tym okresie spadkobiercy muszą stawić się przed notariuszem z oświadczeniem o przyjęciu spadku lub dokonać faktycznego przyjęcia spadku. Działania, które określają faktyczne przyjęcie spadku, są określone w klauzuli 2 artykułu 1153 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej. Należy zauważyć, że faktyczne przyjęcie spadku nie zwalnia spadkobierców od złożenia wniosku u notariusza.
Krok 2
Momentem otwarcia spadku jest dzień śmierci spadkodawcy lub dzień uznania osoby za zmarłą przez sąd. Oprócz przyjęcia spadku możliwa jest również odmowa prawna. Zrzeczenie się dziedziczenia jest nieodwracalne, bezwarunkowe i całkowite. Wniosek o przyjęcie spadku można przesłać do notariusza listownie lub za pośrednictwem innych osób na podstawie pełnomocnictwa. W takim przypadku wymagany jest poświadczony notarialnie podpis wnioskodawcy.
Krok 3
Rejestracja praw spadkowych. Wraz z wnioskiem o przyjęcie spadku do uzyskania zaświadczenia o prawie do dziedziczenia wymagany jest szereg dokumentów. Aby go wydać, zwyczajowo sporządza się osobny wniosek o wydanie certyfikatu, ponieważ prawo nie ustanawia jego obowiązkowego odbioru. Do dalszego wpisu w prawa majątkowe, na przykład prawa majątkowe, niezbędne jest poświadczenie dziedziczenia. Jeśli spadek trafia do czegoś, co nie wymaga rejestracji praw, to zaświadczenie nie jest potrzebne.
Krok 4
Pakiet dokumentów do rejestracji zaświadczenia o prawie do dziedziczenia musi zawierać:
• akt zgonu lub orzeczenie sądu, w którym dana osoba jest uznana za zmarłą;
• zaświadczenie z miejsca zamieszkania spadkodawcy i osób z nim mieszkających;
• podstawy dziedziczenia – dokumenty potwierdzające pokrewieństwo ze spadkodawcą lub odpis testamentu (oryginał testamentu przechowuje notariusz);
• dokumenty dotyczące własności nieruchomości na rzecz spadkodawcy - umowy kupna-sprzedaży, jeżeli nieruchomość nie jest zarejestrowana, dowód techniczny pojazdu, dowód rejestracyjny, inne świadectwa własności, umowy bankowe, jeżeli są depozyty gotówkowe. Szczegółowy wykaz dokumentów spadkodawcy dotyczących majątku jest indywidualny dla każdego przypadku wejścia w prawa spadkowe;
• dokumenty szacunkowe nieruchomości, ustalające jej wartość: zaświadczenie z WIT na dom lub mieszkanie, operat szacunkowy na pojazd, zaświadczenie komisji gospodarowania gruntami na działkę;
• wniosek o przyjęcie spadku i wydanie zaświadczenia o prawie do spadku.
Krok 5
Przy rejestracji praw spadkowych musisz uiścić opłatę notarialną za wystawienie zaświadczenia. Ten punkt reguluje paragraf 22 art. 333.24 Kodeksu Podatkowego Federacji Rosyjskiej. Dla spadkobierców pierwszego, drugiego etapu stawka wynosi 0,3% wartości spadku, ale nie więcej niż 100 tysięcy rubli. dla pozostałych spadkobierców - 0, 6%. Rodzaj spadku (z mocy prawa lub testamentu) nie wpływa na wysokość oprocentowania.
Krok 6
Z opłaty notarialnej mogą zostać zwolnieni:
• osoby ubezwłasnowolnione, nad którymi ustanowiono opiekę, małoletni w chwili otwarcia spadku;
• spadkobiercy, jeżeli spadkodawca był ubezpieczony na koszt organizacji i zmarł w wyniku wypadku przy pracy;
• spadkobiercy, którzy dziedziczą mieszkanie, w którym zamieszkiwali wraz ze spadkodawcą i nadal mieszkają.
Krok 7
Poświadczenie o prawie do dziedziczenia wydawane jest w każdym czasie po upływie 6 miesięcy od dnia otwarcia spadku. Jednocześnie prawo nie ustanawia obowiązkowej osobistej obecności spadkobiercy przy odbiorze zaświadczenia i może ono zostać mu przesłane pocztą w określony sposób.
