Gdy kilka osób posiada ten sam majątek, rzecz, taki majątek, rzecz jest wspólną własnością tych osób. Prawo wyróżnia dwa rodzaje współwłasności: współwłasność bez przydziału udziałów oraz współwłasność. Co do zasady własność nieruchomości jest współwłasność, jeżeli prawo nie przewiduje możliwości wspólnego współwłasności. Niemniej jednak w przypadkach, gdy w stosunku do własności działa reżim wspólnej współwłasności, rzeczy są bardzo powszechne: jest to własność małżonków, nabyta wspólnie i sprywatyzowane mieszkania (na początkowym etapie prywatyzacja była dozwolona bez określania udziałów), a także własność gospodarki chłopskiej (gospodarskiej).
Instrukcje
Krok 1
Przed przydzieleniem udziału z majątku wspólnego konieczne jest przeniesienie majątku na tryb współwłasności. Małżonkowie mogą to zrobić, na przykład, zawierając umowę przedślubną. I zgodnie z ogólną zasadą art. 244 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej (Kodeks cywilny Federacji Rosyjskiej) przejście od reżimu współwłasności do reżimu współwłasności odbywa się za zgodą wszystkich współwłaścicieli, lub na podstawie orzeczenia sądu na podstawie wymogu określonego przez jednego lub kilku współwłaścicieli.
Krok 2
Oddzielenie akcji od wspólnej współwłasności, co do zasady, następuje za zgodą wszystkich współwłaścicieli (art. 252 kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej). W niektórych przypadkach przydział udziału jest możliwy w naturze, na przykład w prywatnym domu można zrobić osobne wejście i korzystać tylko z części domu. W innych przypadkach przydział udziału niepieniężnego jest niemożliwy, w związku z tym udział przydzielonego właściciela może zostać umorzony przez jednego lub więcej pozostałych współwłaścicieli.
Krok 3
W przypadku braku porozumienia każdy z uczestników współwłasności może zwrócić się do sądu z żądaniem przydziału swojego udziału (art. 252 kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej). Tutaj liczy się również podzielność lub niepodzielność obiektu w przyrodzie. Należy pamiętać, że udziały we wspólnych prawach majątkowych są udziałami abstrakcyjnymi, nie związanymi np. z konkretnym pokojem lub częścią domu, jeśli kontynuujemy przykład domu prywatnego, a więc przy podziale domu w naturze, wielkość takiego idealnego udziału może nie pokrywać się z rzeczywistym udziałem, który można wybrać. Załóżmy, że udział we własności wynosi 50%, a pokój i korytarz, które tak naprawdę można przeznaczyć na osobne wejście, stanowią tylko 40% domu. W takich przypadkach, w celu zrekompensowania nieproporcjonalności faktycznie przydzielonego udziału danej osoby w prawie majątkowym, właściciel otrzymuje płatność pieniężną od innych (innych) właścicieli, których udział nieruchomościowy wzrósł z powodu takiego właściciel. Dysproporcję można zniwelować nie tylko pieniężną, ale również inną rekompensatą, na przykład przyznaniem pokrzywdzonemu właścicielowi szopy lub innej oficyny w domu.
Krok 4
Jeżeli nie jest możliwe przydzielenie udziału w naturze, uczestnik we współwłasności ma prawo żądać zapłaty wartości swojego udziału przez innych uczestników. Z drugiej strony, jeżeli udział uczestnika jest nieznaczny i nie ma on istotnego interesu w korzystaniu z majątku wspólnego, sąd może zobowiązać innych uczestników majątku wspólnego do wypłaty odszkodowania takiemu uczestnikowi nawet w przypadku nieobecności jego zgody. Od momentu otrzymania odszkodowania za swój udział w majątku wspólnym osoba traci prawo do udziału w majątku wspólnym.
