Konieczność ponownego przeliczenia zaległości alimentacyjnych może powstać w przypadku zwłoki w ich wypłacie, a także przy ustalaniu ich wysokości w ustalonej wysokości. Zasady ponownego obliczania w obu przypadkach określa prawo rodzinne Federacji Rosyjskiej.
Obowiązek płacenia alimentów zwykle trwa przez dłuższy czas. W związku z tym Kodeks rodzinny Federacji Rosyjskiej ustanawia ogólną podstawę wygaśnięcia takiego obowiązku, jaką jest osiągnięcie przez dziecko pełnoletności lub pełnej zdolności do czynności prawnych na innych podstawach przewidzianych prawem. W związku z tym płatności te powinny być od czasu do czasu przeliczane na inflację, gdy są określane jako kwota ryczałtowa (a nie jako procent dochodu rodzica). Ponadto nie wszyscy rodzice sumiennie wywiązują się z obowiązku płacenia alimentów, dlatego zaległości w tych płatnościach są czasem przeliczane z uwzględnieniem kary za zwłokę.
Jak przeliczyć zaległości w przypadku opóźnionej płatności alimentów?
Ustawodawstwo rodzinne Federacji Rosyjskiej wynika z potrzeby zapewnienia zwiększonego poziomu ochrony interesów małoletnich dzieci, dlatego w każdy możliwy sposób zachęca rodziców do sumiennego wypełniania obowiązku ich utrzymywania. Elementem takich zachęt jest podwyższony przepadek, który pobierany jest w przypadku opóźnienia w wypłacie alimentów. Wysokość określonej kary wynosi pół procenta kwoty należnej za każdy dzień zwłoki. To właśnie na podstawie tej zasady należy przeliczyć zaległości alimentacyjne. W ciągu trzydziestu dni dług będzie wzrastał o piętnaście procent, a duże opóźnienie będzie wiązało się ze stałym wzrostem kary ze względu na wzrost całkowitej należnej kwoty.
Jak indeksowane są alimenty?
Konieczność przeliczenia alimentów pojawia się również wtedy, gdy zostaną one ustalone przez sąd w ustalonej wysokości. Ta metoda stosowana jest z reguły, gdy płatnik nie ma regularnych potwierdzonych dochodów. Podstawą do przeliczenia w tym przypadku jest wielkość minimum egzystencji, określona dla danego regionu. Ustalając wysokość alimentów, sąd nie wskazuje po prostu stałej kwoty pieniędzy, ale ustala wielokrotność w stosunku do minimum egzystencji w danym przedmiocie (np. półtora wysokości minimum egzystencji). Następnie komornicy samodzielnie przeliczają wysokość długu i zwiększają wysokość płatności okresowych wraz ze wzrostem poziomu egzystencji w danym regionie.
