Jeśli jesteś absolwentem lub absolwentem college'u i martwisz się o znalezienie pracy, w porządku. Będziesz miał trudną drogę do znalezienia godnej i wysoko płatnej pracy. Im szybciej zaczniesz poważnie zajmować się tym problemem, tym szybciej czeka Cię pozytywny wynik. Jest kilka wskazówek, co robić i od czego zacząć.
Instrukcje
Krok 1
Zacznij od samodzielnego programowania na sukces i pracę. Wiele osób nie może znaleźć pracy, nie dlatego, że jej nie ma, ale dlatego, że nie szukają i nie chcą szukać. Kiedy zamierzasz zadzwonić do firmy, nie rób tego przez godzinę lub dzień, ale do zwycięskiego wyniku, który ci odpowiada. Wielu, po pięciu nieudanych telefonach, mówi, że tak będzie wszędzie i że nie ma pracy. Albo idą na rozmowy kwalifikacyjne w trzech firmach i wszędzie zawodzą i znowu mówią, że wszystko jest – nie ma pracy. Pamiętaj - taka jest pozycja przegranych. I w żadnym wypadku nie rób tego samego.
Krok 2
Odwiedź wszystkie dostępne giełdy pracy. Pierwszym i najłatwiejszym krokiem może być rejestracja na giełdzie. Mogą to być nie tylko departamenty rządowe, ale także agencje prywatne. Możliwe, że gdy szukasz pracy na własną rękę, zrobią to za Ciebie, szybko i bezpłatnie.
Krok 3
Prześlij swoje CV. Nie czekaj na znalezienie. Lepiej mieć czas na samodzielną deklarację i nie należy brać pod uwagę tylko tych firm, które oficjalnie poszukują pracowników. Wyślij swoje dokumenty w dowolne miejsce, w którym chciałbyś pracować. Powinno być co najmniej 25 miejsc do korespondencji, a jeśli jest jeszcze więcej, to tylko lepiej.
Krok 4
Zaplanuj rozmowy kwalifikacyjne. Nie czekaj na odpowiedź na list. Po 3-4 dniach zadzwoń do siebie i poznaj wyniki czytania CV lub przeglądania portfolio. Umów się na spotkanie ze wszystkimi firmami, którymi jesteś zainteresowany w różnym czasie i jedź wszędzie, nawet jeśli pierwsza rozmowa zakończyła się sukcesem.
Krok 5
Wybierz pracę w oparciu nie tylko o aktualne warunki i zarobki, ale także o możliwości kariery i dodatkowe świadczenia. Pamiętaj, że lepiej zacząć od mniejszej kwoty, z możliwością „wzrostu”, niż konsekwentnie pracować za przeciętną pensję.
