We współczesnym szybkim tempie życia wielu bardzo brakuje czasu, aby mieć czas na wdrożenie wszystkiego, co zaplanowali. Chcę być za wszystkim, ale 24 godziny na dobę to za mało. Praca coraz bardziej uzależnia, często trzeba pracować, zaniedbując odpoczynek i sen. Oprócz swojej woli, człowiek staje się zakładnikiem rutyny: z domu do biura iz powrotem. Wszystko inne jest stopniowo spychane na dalszy plan.
Szybka droga do pracoholizmu
Uzupełnij szeregi pracoholików, zanurz się w życie biurowe z głową, zapominając o wszystkim innym, jest dość proste. Wszystko zaczyna się od niewielkich opóźnień w pracy, które stają się coraz dłuższe. Wtedy konieczne staje się spędzanie czasu w biurze iw nocy. Pasja do pracy może szybko przerodzić się w nawyk. W rezultacie praca dla pracoholika jest na pierwszym miejscu w życiu, wszystko inne pozostaje w tyle: rozrywka, życie osobiste, rodzina, wypoczynek, zajęcia towarzyskie. Nie ma już czasu na hobby i inne możliwości samorealizacji.
Wcześniej na pracoholików patrzono z lekką ironią, ale ostatnio psychologowie doszli do wniosku, że uzależnienie od pracy może być niebezpieczne dla zdrowia. Naukowcy na całym świecie twierdzą, że pracoholizm można uznać za chorobę. Można go spokojnie porównać do alkoholizmu czy narkomanii. Dolegliwość ta określana jest jako jedna z form nerwicy, w której praca jest jedyną szansą na osiągnięcie uznania i samorealizacji w życiu.
Przyczyny pracoholizmu
Przyczyn uzależnienia od pracy jest wiele. Istnieją dwie główne kategorie osób podatnych na to. Stanie się zacofanym pracoholikiem to ryzyko dla osoby, która zawsze stara się być przed wszystkimi innymi. To karierowicz, który celowo całkowicie wchodzi do pracy, wyznacza sobie cele i zadania, które z powodzeniem realizuje. Życie osobiste schodzi na dalszy plan, ponieważ głównym i jedynym priorytetem w życiu jest kariera. Kolejna kategoria to osoby, które dołączają do grona pracoholików z powodu niepowodzeń w życiu osobistym. Podejmując pewne wysiłki, odnoszą również sukcesy, szybko wspinają się po szczeblach kariery. Znajdują ukojenie w pracy i zapominają o nieudanych próbach poprawy życia osobistego. Tylko praca może wnieść harmonię w życie takich pracoholików i zapewnić pożądany rezultat.
Pracoholicy z nadmierną chęcią poświęcenia się pracy szkodzą nie tylko sobie, ale także swoim bliskim. Czy można samodzielnie pozbyć się tego nałogu? Pierwszym krokiem do rozwiązania problemu jest uznanie jego istnienia. Dopóki osoba cierpiąca na pracoholizm sama nie zda sobie sprawy z potrzeby zmiany swojego życia, wszelkie wysiłki bliskich jej osób pójdą na marne. Powinien być poważny
pomyśl o tym, co jest naprawdę wartościowe w jego życiu. Praca powinna zajmować tylko przydzieloną jej niszę, jako jeden ze sposobów realizacji siebie.
