Cesja prawa do roszczenia podlega prawu cywilnemu. Podstawowe zasady są określone w rozdziale 24 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej - „Zmiana osób zobowiązanych”. Finansowaniu z przelewu wierzytelności pieniężnej poświęcony jest rozdział 43. Aby sformalizować przelew wierzytelności, należy pamiętać o kilku punktach.
Instrukcje
Krok 1
Prawo do roszczenia może przejść ze starego wierzyciela na nowego w ramach transakcji; w niektórych przypadkach prawa mogą przejść na inną osobę na podstawie prawa (na przykład na podstawie orzeczenia sądu). Przeniesienie praw wierzyciela z jednej osoby na drugą jest sformalizowane umową. Do zawarcia umowy przelewu wierzytelności wymagana jest forma pisemna (prosta lub notarialna).
Krok 2
Do przeniesienia prawa roszczenia wystarczy porozumienie między starymi a nowymi wierzycielami. Zgoda dłużnika nie jest wymagana, chyba że pierwotna umowa lub prawo stanowią inaczej. Ale jednocześnie dłużnik musi zostać powiadomiony na piśmie, że prawa do dochodzenia od niego długu przeszły na inną osobę.
Krok 3
Pewnej grupy praw nie można przenieść na inne osoby. Należą do nich prawa nierozerwalnie związane z osobowością wierzyciela, np. roszczenia o naprawienie szkody wyrządzonej życiu i zdrowiu czy roszczenia o alimenty. Jeżeli dłużnik miał zastrzeżenia skierowane do starego wierzyciela, może zgłosić je nowemu wierzycielowi.
Krok 4
Forma umowy o przelew wierzytelności musi być zgodna z ogólnymi normami mającymi zastosowanie do zawierania umów. Z treści umowy powinno jasno wynikać kto, na kogo, w jakim zakresie i od jakiego momentu przenosi prawa roszczenia.
Krok 5
Umowa musi koniecznie zawierać odniesienie do umowy zawartej między starym wierzycielem a dłużnikiem. Przenosząc prawo roszczenia, stary wierzyciel jest zobowiązany do przeniesienia na nowego wierzyciela wszystkich niezbędnych dokumentów, które posiada w ramach transakcji z dłużnikiem.
Krok 6
Nie jest konieczne uwzględnienie osoby trzeciej w ramach umowy dłużnika, ale można zapewnić miejsce na jego podpis. Środek ten wyłączy możliwość sprzeciwu dłużnika co do faktu, że nie został prawidłowo zawiadomiony o cesji prawa do dochodzenia wierzytelności na nowego wierzyciela.