W procesie tworzenia scentralizowanego systemu podatkowego pojawiła się potrzeba stworzenia pewnego organu, którego zadaniem było m.in. szerokie wdrażanie standardów przyjętej polityki podatkowej. Taką instytucją stał się urząd skarbowy.
Inspekcja Podatkowa jest organem wykonawczym, który zbiera płatności i monitoruje przestrzeganie przepisów podatkowych. Ta instytucja ma złożoną strukturę hierarchiczną. Istnieją federalne, regionalne, regionalne, miejskie i okręgowe inspektoraty podatkowe.
Organ ten pełni szereg funkcji administracyjnych związanych z działalnością gospodarczą. Główną funkcją tej instytucji jest kontrola. Na podstawie informacji zawartych w zeznaniach podatkowych obywateli inspekcja podatkowa nie tylko zbiera od nich pieniądze, ale także podejmuje szereg działań w celu identyfikacji mienia ukrytego przed opodatkowaniem.
To właśnie ze środków obywateli zgromadzonych przez inspekcję skarbową finansowane są obiekty o znaczeniu społecznym, dotacje dla potrzebujących grup ludności oraz wypłaty wynagrodzeń pracownikom sektora publicznego.
Do obowiązków tej usługi należy również rejestracja firm i stowarzyszeń handlowych w celu późniejszej kontroli ich działalności finansowej.
Powstaje pytanie, dlaczego funkcje pełnione przez inspekcję skarbową nie mogą być rozdzielone między powiązane departamenty? Dlaczego konieczne było utworzenie odrębnego organu wykonawczego?
Faktem jest, że procedury związane z podatkami są niezwykle pracochłonne i wymagają dużej liczby kontroli i dowodów z dokumentów. Ze względu na codzienny obieg obywateli gromadzi się ogromna ilość dokumentacji, której przetwarzanie i przechowywanie wymaga dużej liczby pracowników.
Ponadto często konieczne jest przeprowadzenie wizyt w terenie w celu ustalenia przyczyn rozbieżności między danymi podanymi w dokumentach a stanem faktycznym (może to okazać się zarówno błędem technicznym, jak i celowym fałszerstwem). Dlatego inspekcja podatkowa jest odrębnym organem wykonawczym.
