Sukces firmy w dużej mierze zależy od tego, jak pracownicy odnoszą się do swoich obowiązków. Dotyczy to zwłaszcza czołowych ekspertów. Jeśli zauważysz, że jeden z Twoich pracowników przestał próbować, nie spiesz się z napisaniem rezygnacji, lepiej spróbuj zmotywować pracownika.
Instrukcje
Krok 1
Stwórz tablicę ogłoszeń w swoim biurze. Organizuj comiesięczne małe konkursy wśród pracowników o tytuł „Najlepszego Pracownika”, sporządzanie „Najlepszego Raportu” lub „Najlepszego Projektu”. Nagrodź zwycięzców niewielką podwyżką. To będzie stymulować zespół w najlepszy możliwy sposób, ponieważ za zwykłe wykonywanie pracy, tylko przy zwiększonym wyniku, można uzyskać uznanie władz i dodatkowe zarobki.
Krok 2
Porozmawiaj ze współpracownikiem, jeśli zauważysz, że jego wydajność spadła. Zapytaj, co mu nie odpowiada w procesie pracy i jakich zmian chciałby. Zaproponuj możliwe sposoby poprawy sytuacji. Omów wszystkie punkty i nakreśl granice swoich możliwości. Niejasne sformułowanie może doprowadzić do tego, że pracownik, zdając sobie sprawę ze swojej wagi, będzie stale domagał się więcej, szantażując odejściem lub obniżając wydajność.
Krok 3
Przeanalizuj wydajność pracownika. Zidentyfikuj te obszary działalności, w których dana osoba jest naprawdę dobrze zorientowana. Być może postawiłeś go w złej sytuacji lub w dziale, w którym jego praca nie jest tak wydajna, jak byś chciał.
Krok 4
Zachęć pracownika do poprowadzenia ciekawego projektu, którego proces naprawdę go uchwyci. Daj możliwość samodzielnego zarządzania i rozwijania planu. Osobie pochlebi, że powierzasz mu tak odpowiedzialny zawód, a on będzie starał się uzasadnić twoje nadzieje.
Krok 5
Pomyśl o tym, być może pracownik nie uszczęśliwia Cię wydajnością pracy, ponieważ jego praca stała się monotonna. Może najwyższy czas wychować specjalistę, albo w jego życiu rozwinęła się sytuacja, kiedy trzeba zwiększyć wysokość dochodów. Zwróć uwagę na warunki, w jakich pracuje pracownik. Niekiedy długie oczekiwanie na jakąś poprawę powoduje, że specjalista zaczyna traktować swoje obowiązki z taką samą obojętnością jak przełożeni wobec jego potrzeb. W takim przypadku konieczne są ustępstwa.
