Zgodnie z Kodeksem pracy Federacji Rosyjskiej wszyscy pracownicy, z którymi zawarto umowę o pracę, w tym pracujący w niepełnym wymiarze godzin, mają prawo do corocznego płatnego urlopu w wymiarze co najmniej 28 dni kalendarzowych. Ale prawo przewiduje również preferencyjne dodatkowe urlopy dla niektórych kategorii pracowników.
Komu zgodnie z prawem przysługuje dodatkowy urlop?
Ponieważ nie wszyscy pracownicy pracują w tych samych warunkach, Kodeks pracy Federacji Rosyjskiej przewiduje niektóre kategorie prawa do dodatkowego płatnego urlopu. Tak więc przez kolejne 2 tygodnie, oprócz przepisanych 4, mogą odpocząć ci, którzy pracują na Dalekiej Północy lub w innych miejscach, utożsamiani z nimi w ich, szczerze mówiąc, niezbyt sprzyjających warunkach klimatycznych. Na dodatkowy urlop mogą liczyć ci, którzy zgodnie z urzędowym zarządzeniem pracują w nieregularnych godzinach pracy, a także ci, którzy wykonują pracę o szczególnym charakterze, związaną ze szczególnym stresem fizycznym lub psychicznym. Dodatkowy urlop jest również przewidziany dla osób pracujących w niebezpiecznych i niebezpiecznych branżach.
W niektórych obszarach, np. w służbie cywilnej, wymiar urlopu uzależniony jest od wielu czynników – stażu pracy, zajmowanego stanowiska i nadanej rangi, posiadanego tytułu naukowego.
Przepisy sektorowe przewidują również dodatkowy urlop, który przysługuje m.in. pracownikom w sferze naukowej i edukacyjnej – nauczycielom i profesorom, zatrudnionym w służbie państwowej lub komunalnej. Niektóre warstwy społeczne pracowników mogą otrzymać dodatkowe dni do urlopu głównego. Czyli na przykład może ją otrzymać osoba, która posiada tytuł „Weterana Pracy” lub rodzic wielodzietny. Osobom pracującym w instytucjach naukowych przysługuje urlop naukowy podczas pracy nad pracą magisterską lub doktorską, jednak nie jest on płatny.
Dodatkowy urlop naukowy może otrzymać także żołnierz piszący pracę dyplomową.
Branże, w których pracownicy mają najdłuższy odpoczynek
Oprócz wymienionych w ustawie kategorii pracowników można ustalić dłuższy czas trwania głównego urlopu lub dodatkowe płatne dni w innych obszarach zawodowych. Podstawą do tego może być lokalny sektorowy akt normatywny lub nawet układ zbiorowy, który obowiązuje dla pojedynczego przedsiębiorstwa.
Według ankiet przeprowadzonych wśród pracowników różnych branż, ci, którzy pracują w dużych przedsiębiorstwach przemysłowych lub zajmują się wydobyciem surowców, mogą pochwalić się długim urlopem trwającym co najmniej 35 dni roboczych. Ale nie pozostają w tyle za „białymi kołnierzykami” – menedżerami najwyższego szczebla i tymi, którzy zarządzają personelem, a także tymi, którzy pracują w branży wysokich technologii i marketingu, reklamy, PR-ów..
