Słowo zależne stało się mocno ugruntowane i zakorzenione we współczesnym języku mieszkańców. Pod pojęciem osoby pozostającej na utrzymaniu często rozumie się osoby stanowiące obciążenie, innymi słowy freeloaders. Jednak to znaczenie nie jest do końca poprawne, ponieważ z prawnego punktu widzenia interpretacja pojęcia jest nieco inna.
Pojęcie osoby zależnej ma oczywiście w języku pewne negatywne konotacje. Często osoby pozostające na utrzymaniu nazywane są osobami nieodpowiedzialnymi, które wolą żyć kosztem innych, bardziej sumiennych obywateli, innymi słowy mówimy o pasożytach, ale ci, którzy po prostu nie mają możliwości pracy i samodzielnego zdobywania żywności, wpadają w grupa osób na utrzymaniu.
Z prawnego punktu widzenia
Z punktu widzenia prawa do kategorii osób pozostających na utrzymaniu należą wnuki i rodzice, a babcie i dziadkowie, a nawet pasierbicy i ojczymowie, a także małe dzieci, jednym słowem wszyscy ci, którzy nie mogą się utrzymać, a więc otrzymują zaopatrzenie przez innego członka rodziny lub grupę.
Wsparcie finansowe przyznawane osobom przyjętym do statusu osoby niesamodzielnej często nazywane jest alimentami. Osoby niesamodzielne dzielą się na dwa główne obszary: osoby, które znajdują się w tej grupie ze względu na wiek lub zły stan zdrowia.. Osoby na utrzymaniu mogą być trzymane w statusie państwa i konkretnej osoby.
Antonimem słowa „zależne” jest wyrażenie „pracująca (sprawna fizycznie) ludność”. Jednak nie wszyscy bezrobotni, ale należący do kategorii obywateli zdolnych do pracy mają prawo do uzależnienia, często fakt takiego prawa musi zostać udowodniony w sądzie, podając ważkie argumenty.
Dzieci znajdują się w szczególnej sytuacji z prawnego punktu widzenia, są uznawane za osoby pozostające na utrzymaniu bez jakiejkolwiek podstawy dowodowej do czasu osiągnięcia pełnoletności.
Zaopatrzenie i środki wsparcia
Osoby na utrzymaniu to osoby, które są uprawnione do określonych emerytur, odszkodowań z tytułu śmierci oraz innych świadczeń i świadczeń. Alimenty otrzymywane przez osobę pozostającą na utrzymaniu są dla niego głównym źródłem jego dochodów, podczas gdy środki wypłacane przez żywiciela rodziny są kwotą, bez której osoba pozostająca na utrzymaniu nie może istnieć.
Aby uzasadnić swoje prawa do pomocy materialnej, wynikające z faktu zależności, nie musisz mieszkać z oficjalnym żywicielem rodziny. Taka kategoria jak bracia, siostry, wnuki i wnuczki są uznawane za pozostające na utrzymaniu i wymagają stałej opieki tylko wtedy, gdy oficjalnie uznali rodziców niepełnosprawnych lub ubezwłasnowolnionych.
Dziadkowie, którzy osiągnęli wiek emerytalny lub są niepełnosprawni, są uznawani za osoby pozostające na utrzymaniu wnuków tylko wtedy, gdy nie mają krewnych, którzy zgodnie z prawem są zobowiązani do ich alimentów. Co ciekawe, prawo zrównuje osoby pozostające na utrzymaniu ze spadkobiercami głównej kolejki w przypadku utraty głównego żywiciela rodziny, nawet jeśli osoba pozostająca na utrzymaniu nigdy nie była bezpośrednio spokrewniona ze zmarłym. Na przykład przysposobione dziecko jest prawnie uznawane za spadkobiercę na tym samym poziomie co rodzic spadkodawcy.
