Studenci, którzy ukończyli uniwersytety w czasach Związku Radzieckiego, byli wysyłani do pracy według podziału, którego już dziś nie ma. Wraz z dystrybucją pojęcie „młody specjalista” przestało istnieć w ustawodawstwie federalnym, choć nadal występuje w niektórych regulacjach regionalnych.
Kto wcześniej był uważany za młodego specjalistę
Państwo zadbało o zatrudnienie absolwentów wyższych uczelni, a nawet średnich szkół zawodowych – po ich ukończeniu kierowano ich do pracy w swojej specjalności w przedsiębiorstwach, a w ciągu 3 lat po ukończeniu studiów stacjonarnych uznawano ich za młodych specjalistów.
Status ten dawał pewne korzyści, np. przedsiębiorstwo, do którego przydzielono młodego specjalistę, było zobowiązane do zapewnienia mu mieszkania. Jeśli przedsiębiorstwo nie posiadało wolnych zasobów mieszkaniowych lub hostelu, a młodzi specjaliści byli zmuszani do wynajmowania mieszkania, było to opłacane z pracy.
Od kilku lat rząd Federacji Rosyjskiej mówi o potrzebie przynajmniej częściowego przywrócenia dystrybucji i statusu „młodego specjalisty” do prawa pracy.
Korzyści dla byłych studentów
W nowym wydaniu Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej, ustawodawstwie federalnym, ustawach podmiotów Federacji Rosyjskiej dotyczących sfery stosunków pracy nie ma pojęcia „młody specjalista”. Jednak w niektórych normatywnych aktach prawnych regulujących stosunki pracy istnieją takie definicje, jak „młody pracownik” i „młody specjalista”.
Wzmianka o niedawnych absolwentach znajduje się w Kodeksie pracy Federacji Rosyjskiej tylko w art. 70, który określa okres próbny zatrudnienia. Mówi, że testy nie są przeprowadzane dla osób, które uzyskały średnie wykształcenie zawodowe lub wyższe w programach edukacyjnych z akredytacją państwową i po raz pierwszy przychodzą do pracy w swojej specjalności w ciągu jednego roku od daty uzyskania wykształcenia zawodowego odpowiedniego poziom. Tak więc tę definicję można uznać za oficjalną dla tych, którzy są „młodymi pracownikami” lub „młodymi profesjonalistami”.
Zgodnie z nim, aby zostać członkiem niektórych regionalnych programów wspierających te kategorie pracowników i otrzymywać przewidziane dla nich świadczenia, należy spełnić następujące kryteria:
- posiadać dyplom ukończenia studiów wydany przez uczelnię posiadającą akredytację państwową;
- rozpocząć po raz pierwszy pracę na specjalności otrzymanej na uczelni;
- dostać tę pracę w ciągu roku po ukończeniu studiów.
Świadczenia przewidziane dla absolwentów uczelni pedagogicznych i medycznych, ze względu na brak specjalistów, istnieją w wielu regionach Federacji Rosyjskiej.
W niektórych podmiotach Federacji Rosyjskiej, w których działają takie programy, mogą być przewidziane dodatkowe wymagania i kryteria, które zawierają normy prawa pracy i dotyczą tylko pracowników określonej branży.
