Rosyjskie ustawodawstwo przewiduje pewne zasady przenoszenia rzeczy przez jedną osobę na własność innej. Transakcje te są zbiorczo określane jako „alienacja własności”.
Pojęcie i rodzaje alienacji mienia
Alienacja własności to przeniesienie jakichkolwiek rzeczy na inną osobę, która staje się ich właścicielem. Tylko rzeczy i prawa podlegają alienacji. Nie można przenieść własności jakichkolwiek usług (dzieł) i przedmiotów własności intelektualnej, a także relacji pozaekonomicznych, które od początku nie implikują alienacji. W takim przypadku można przenieść zarówno prawa majątkowe, jak i niemajątkowe, na przykład prawo do posiadania nieruchomości lub prawo do pieczy. Zawarcie transakcji następuje w prostej formie pisemnej lub ustnej, w zależności od wartości rzeczy przekazanych do dyspozycji innej osoby.
Alienacja obejmuje takie rodzaje transakcji, jak kupno i sprzedaż, wymiana, darowizna, darowizna i niektóre inne, których wyczerpujący wykaz znajduje się w Kodeksie cywilnym Federacji Rosyjskiej.
Alienacja nie może być zrzeczeniem się prawa, oddaniem rzeczy lub przedmiotów własności intelektualnej do czasowego użytku, a także zapewnieniem przyszłych możliwości alienacji (zawarcie umowy przedwstępnej o przeniesieniu własności).
Zawarcie umowy przeniesienia własności nieruchomości
Umowa przeniesienia własności na taką transakcję jak kupno-sprzedaż z konieczności przewiduje wskazanie ceny wywłaszczonej rzeczy. W przypadku braku uzgodnionego na piśmie warunku, umowę kupna-sprzedaży uważa się za niezawartą. Ponadto ustawodawstwo przewiduje możliwość zachowania przez właściciela nieruchomości części swoich praw nawet po zbyciu.
Zbyciu majątku często towarzyszą nieporozumienia między stronami przy zawieraniu transakcji. Aby proces był zgodny z prawem i nie powodował sporów, strony mogą skorzystać z usług notariusza. Notariusz poświadcza transakcję z mieniem ruchomym i nieruchomym, sprawdza, czy nie dokonano na nim aresztów nałożonych przez organ śledczy lub sąd, ponieważ mienie będące przedmiotem aresztowania nie może być przedmiotem alienacji. Na przykład informacje o obecności lub braku aresztowań na nieruchomościach znajdują się w Jednolitym Państwowym Rejestrze Praw do Nieruchomości i Transakcji z Nim, wyciągu, z którego, na wniosek notariusza, jest dostarczany przez instytucję wymiaru sprawiedliwości, która przeprowadza państwową rejestrację praw do tej nieruchomości.