Każde ustawodawstwo ustala formy własności, których było wiele w historii. Nie można znaleźć jednolitego podejścia do ich definicji, ale istnieje klasyfikacja, która pozwala zrozumieć ten problem. Oznacza to podział na własność prywatną, zbiorową i publiczną.
Własność prywatna
Własność to uwarunkowana forma przywłaszczania sobie dóbr materialnych osobie. Jako kategoria ekonomiczna odzwierciedla relacje zachodzące między ludźmi oparte na przywłaszczeniu środków produkcji oraz otrzymywanych za ich pomocą dochodów, towarów i usług.
Jedną z głównych form jest własność prywatna, której stosunek zakłada izolację właściciela, który wykonuje swoje prawa niezależnie od innych osób. Znany jest właściciel takiej nieruchomości, co pociąga za sobą szczególną odpowiedzialność za jej użytkowanie. Charakterystyczną cechą rozpatrywanej postaci jest samodzielne wykonywanie przez właściciela praw do rozporządzania, posiadania, przywłaszczania i użytkowania. Nośnikami społecznymi tej formy są rzemieślnicy, prawnicy, prywatni lekarze itp.
Własność zbiorowa
Druga forma własności to zbiorowa, której podstawą jest stowarzyszenie indywidualnych właścicieli. W Rosji ta forma jest prezentowana w kilku typach. Pierwszym z nich jest majątek spółdzielczy, w którym każdy członek spółdzielni inwestuje swój majątek i swoją pracę, a także ma takie same prawa jak inni w zakresie podziału i zarządzania dochodami. Drugi rodzaj to własność akcyjna, która nosi znamiona własności publicznej i prywatnej. Jego podstawą jest dobrowolne łączenie środków wielu osób fizycznych i prawnych. Trzeci rodzaj to majątek spółki, który powstaje w wyniku połączenia kapitału kilku osób.
Własność publiczna
Inną formą własności jest własność publiczna, której stosunki polegają na wspólnym wykonywaniu praw właściciela przez różne osoby. Forma ta oparta jest na współwłasności i kontroli. Prawa własności w tym przypadku należą do wszystkich, to znaczy nie ma konkretnego właściciela. Przede wszystkim tę formę reprezentuje własność państwowa, w której prawa należą do pewnej instytucji władzy. Państwo go rozporządza, a administrację powierza się wyznaczonym przywódcom. Własność organizacji publicznych polega na tym, że można ją zawłaszczać, a członkowie stowarzyszeń mogą nią rozporządzać, przy czym wszyscy są na równych prawach. Forma społeczna jest podstawą przedsiębiorstw komunalnych i państwowych.
