W czasach sowieckich zespół brał najbardziej bezpośredni udział w życiu pracownika. Może zostać skarcony na walnym zgromadzeniu za wykroczenie; rozważ oświadczenie krewnych, jeśli zachowywał się niemoralnie w domu; mogliby nawet zorganizować coś w rodzaju procesu pokazowego, gdyby popadł w kompletny chaos. Po tym, co do zasady, pracownik został zwolniony lub poprawiony. I każdy czuł się uczestnikiem spraw wspólnych – wszystko było szczere i otwarte.
Teraz czegoś takiego nie ma, ale pojawiły się nowe koncepcje, takie jak „mobbing” i „bosing” – prześladowanie pracownika przez zespół lub przez szefa. Cel tych działań na pierwszy rzut oka wygląda na prymitywny: ten, kto prześladuje, osiąga zwolnienie pracownika. Jednak nie wszystko jest takie proste, a jeśli padłeś ofiarą znęcania się, ważne jest, aby spokojnie zrozumieć sytuację, aby nie wpaść w nią raz po raz.
Rozważ z zewnątrz sytuację, kiedy jedni stają się ofiarami, a inni naganiaczami. Jaki jest powód tego konfliktu? Może być ich kilka:
- Jeśli pracownik za bardzo wyróżnia się na tle ogólnego zespołu: szukając osoby winnej, wzrok szefa z reguły pada na pierwszą napotkaną osobę, a jeśli kobieta wygląda jasno i oryginalnie, to ona z pewnością stanie się ofiarą oskarżenia. Przyczyną może być zbyt jasny lub nietypowy kolor włosów, odważne stroje lub nadmierna biżuteria.
- Chęć przeciwstawienia się zespołowi, zwłaszcza niechęć do uczestniczenia we wspólnych sprawach czy przygotowania do imprezy firmowej, udział w zawodach. Kolegom boli, jeśli wszyscy chcą brać udział w wydarzeniach.
- Bycie szczerym wobec przełożonych lub próbowanie romansu z szefem. Nikomu się to nie spodoba.
- Brak uznania autorytetu nieoficjalnego przywódcy kolektywu i próby jego poniżenia. Ogólna opinia w tym przypadku powstanie przeciwko tobie.
- Niechęć do wzięcia na siebie dodatkowych obowiązków, gdy wszyscy je mają.
- Zachowanie typowej „ofiary”: przymilanie się do kolegów, niechęć do reagowania na krytykę, a nawet otwarte obelgi. To prowokuje dalsze zastraszanie.
Od strony kolegów wygląda to oczywiście brzydko, ale bardzo przydatne jest zrozumienie powodów, które motywują ludzi do angażowania się w mobbing. W końcu zrozumienie sytuacji to 50% gwarancji, że wyjdziesz z niej jako zwycięzca. Co więc skłania zespół do nękania pracownika:
- Niepokój, że w pobliżu jest ktoś niezwykły, inny niż wszyscy, o niezwykłych manierach i niezrozumiałym spojrzeniu. Koledzy nie chcą się męczyć i rozumieć, dlaczego dana osoba nie jest taka jak oni. Łatwiej jest usunąć ten czynnik podrażnienia i żyć jak zwykle.
- Podstawowa zazdrość. Jeśli nowicjusz osiągnął sukces zawodowy, zapracował na dobrą postawę szefa lub osiągnął coś bardzo szybko, może pojawić się zazdrość: stereotyp, że im dłużej pracownik pracuje, tym bardziej jest zasłużony, wciąż żyje, chociaż to nie zawsze jest prawdą.
- Próba obrony zawodowej (obawa, że na jego miejsce zostanie postawiony lepszy pracownik, nawet jeśli się o niego nie ubiegasz. Jest to lęk nieświadomy, więc bardzo trudno sobie z nim poradzić).
- Po prostu chęć do zabawy. Jednocześnie niektórzy uważają, że poniżanie kolegów jest bardzo zabawne, podczas gdy inni niejako czują się „słabo”, niezależnie od tego, czy mogą to znieść, czy nie. W obu przypadkach zachowanie kolegów jest niegodne, ale oni tego nie rozumieją.
- Próba zaistnienia kosztem kolegi, potwierdzenia znaczenia swojej pracy i samego siebie. To niestety nie jest rzadkością w naszym życiu.
- Znalezienie ofiary, na której można przełamać zły nastrój i na której można wynieść rozczarowanie porażkami, zarówno osobistymi, jak i zawodowymi.
Jak znaleźć wyjście z tej sytuacji? Z reguły zrozumienie powodów mobbingu lub przejęcia daje już do myślenia i sugeruje sposoby wyjścia z konfliktu. Tutaj możesz zastosować bardzo skuteczną metodę „nieidentyfikacji”, kiedy człowiek patrzy na siebie z zewnątrz: musisz sobie wyobrazić, że nie ty, ale ktoś inny był w zespole prześladowany i udzielić mu rady, jak przezwyciężyć ten. To znaczy nie utożsamiać się z tą osobą, ale udzielać jej rad jako osoby z zewnątrz. W każdym razie warto wziąć pod uwagę, że bardzo często przyczyną konfliktu jest elementarne nieporozumienie.
Jeśli ta technika nie pomoże, spróbuj wykonać następujące czynności: rozważ powody zastraszania i spróbuj je zneutralizować:
- zrezygnować ze zbyt jasnego wyglądu;
- podążaj za przemówieniem - często zdarza się, że niektóre wypowiedzi są odbierane przez kolegów jako nieadekwatne;
- spróbuj zaprzyjaźnić się, kupując ciasto i zapraszając kolegów na herbatę na cześć pierwszej pensji lub z innego powodu;
- Porozmawiaj szczerze z liderem zespołu i powiedz mu, że twoje intencje wobec kolegów są jak najbardziej życzliwe i szczere;
- poproś kolegów o pomoc w sprawach, w których nie jesteś zbyt zaznajomiony - zwiększy to ich wizerunek w ich własnych oczach i poczują się jak twoi patroni, a nie wrogowie;
- wzięcie na siebie jakiejś odpowiedzialności, jak np. podlewanie kwiatów czy wietrzenie pokoju – to proste, ale często koledzy o tym zapominają.
Jeśli te metody Ci nie odpowiadają, możesz spróbować odpowiedzieć siłą na siłę:
- umieścić w miejscu zarozumiałego kolegi lub niezrównoważonego szefa - powiedzieć, że rozumiesz powody takiego chamskiego zachowania;
- wyznacz granice swojego miejsca pracy i swoich obowiązków, aby nie wisiały za dużo, a potem nie znalazły winy;
- znajdź w sobie te „haki”, za które nieprzyjaźni koledzy mogą się złapać (co cię obraża) i spróbuj je usunąć;
- nauczyć się sposobów radzenia sobie ze stresem za pomocą oddychania, medytacji i innych technik - jest to konieczne, aby szybko się uspokoić, jeśli nie można było na coś spokojnie zareagować, w przeciwnym razie dzień pracy zostanie zrujnowany;
- zrozum, że jeśli zareagujesz na wszystko spokojnie (spokój powinien być w środku), to wkrótce zostawią cię w tyle.
Jeśli to nie pomoże, zastanów się, czy potrzebujesz tej pracy? Może o wiele łatwiej będzie znaleźć innego, z bardziej przyjaznym zespołem? Następnie zacznij szukać innej pracy i żyj spokojnie, ale z bogatszym doświadczeniem w komunikacji z kolegami.
