Tygodnie pracy w różnych krajach mogą się znacznie różnić długością. Zależy to również od tradycji ludu, odpowiedzialności ludu i troski rządu o obywateli.
Pracoholicy Wschód i Zachód
Mieszkańcy wysoko rozwiniętych krajów Wschodu – Korei Południowej i Japonii uznawani są za największych pracoholików na Ziemi. I nie jest to zaskakujące: aby podnieść gospodarkę na tak wysoki poziom i utrzymać tytuł najbardziej zaawansowanych technologicznie krajów świata, trzeba ciężko pracować. Tydzień pracy w Japonii i Korei Południowej trwa średnio 50-55 godzin tygodniowo. A biorąc pod uwagę czasami ogromne odległości, jakie mieszkańcy tych krajów pokonują, aby dostać się do pracy, okazuje się, że od wczesnego rana do późnej nocy spędzają w pracy lub w podróży. Nic dziwnego, że mieszkańcy tych krajów mają tak wysoki odsetek zgonów w miejscu pracy, nawet w dość młodym wieku.
Pracownicy amerykańscy i chińscy pozostają nieco w tyle za swoimi odpowiednikami w Japonii i Korei Południowej. Kultura korporacyjna, praca dla wyników i zwyczaj pozostawania w biurze do późna są charakterystyczne dla pracowników w Stanach Zjednoczonych i Chinach. Godziny pracy są tutaj określane przez 40-godzinny tydzień pracy, ale te godziny rzadko są w stanie pomieścić wszystkie zadania, które pracownik jest zmuszony wykonać w obliczu ogromnej konkurencji i presji kierownictwa. Dlatego przeciętny tydzień pracy w tych krajach wynosi 46 godzin.
Opóźnienia w pracy są również powszechne w Europie Wschodniej i Rosji. I w przeciwieństwie do nadgodzin w USA, tutaj rzadko kiedy pracodawca płaci pracownikowi za nadgodziny. Nawet gdy dzień pracy jest zmuszony do skrócenia w okresie niestabilności ekonomicznej, pracodawca nie spieszy się z realizacją umowy o pracę, zmuszając pracowników do pozostawania w miejscu pracy nawet 42-45 godzin tygodniowo.
Wolność od biurowej niewoli
Europejczycy z Zachodu cieszą się największą swobodą w pracy. Pracodawcy we Francji i we Włoszech nie dążą do zatrzymania pracowników w urzędzie, bo będą musieli za to zapłacić ogromne odszkodowania: mieszkańcy Unii Europejskiej doskonale znają swoje prawa i są gotowi ich bronić. Ponadto godziny pracy krajów UE stale się zmniejszają. Urzędy rzadko pracują po 17.00, a sklepy – po 20.00. Nawet pracownicy usług w supermarketach i wielu kawiarniach odpoczywają w weekendy. We Francji pracownicy biurowi mogą pracować tylko 4 dni w tygodniu, od poniedziałku do czwartku, zapewniając długie weekendy dla całej rodziny, ponieważ szkoła również jest skrócona.
Średnio pracownicy we Francji i Włoszech są zajęci w pracy około 35 godzin tygodniowo, mieszkańcy Anglii muszą pracować trochę więcej - około 39 godzin tygodniowo. Takie innowacje pojawiły się po kryzysie gospodarczym, ale Europejczycy nie spieszą się ze zmianą długości czasu pracy.
