Rosyjskie prawo pracy gwarantuje każdemu obywatelowi pracującemu na podstawie umowy o pracę płatny urlop trwający co najmniej 28 dni kalendarzowych. Ale żeby go uzyskać, pracownik musi spełnić szereg warunków. Pewne ograniczenia wynikają z Twojego doświadczenia zawodowego w nowej pracy.
Kiedy możesz poprosić o wakacje?
Zgodnie z Kodeksem pracy, który obowiązywał do 2002 roku, płatny urlop w nowym miejscu pracy można było wziąć nie wcześniej niż po przepracowaniu 11 miesięcy. Przed tym okresem nie wolno było udzielać ani samych wakacji, ani ich części. Artykuł 122 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej stanowi, że prawo do urlopu w pierwszym roku ciągłej pracy w nowym miejscu przysługuje pracownikowi po 6 miesiącach.
Ale to wcale nie oznacza, że ma prawo do pełnego czterotygodniowego urlopu – w tym przypadku może liczyć tylko na 2 płatne tygodnie. Ponadto prawo pracownika do urlopu wcale nie jest powodem, dla którego pracodawca udziela go bez zastrzeżeń. W przypadku, gdy nie należysz do jednej z kategorii pracowników, którzy mają prawo wyjechać na urlop, kiedy tego potrzebują, możesz je uzyskać zgodnie z harmonogramem urlopowym.
W niektórych przypadkach, za zgodą stron, pracodawca może udzielić Ci wnioskowanego urlopu wcześniej niż przewidziany okres sześciu miesięcy.
Ten harmonogram, którego zestawienie reguluje art. 123 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej, jest obowiązkowy zarówno dla pracowników, jak i pracodawcy. Jest on sporządzany na koniec roku kalendarzowego, ale w przypadku rozpoczęcia działalności zawodowej po jej sporządzeniu i zatwierdzeniu, należy wcześniej powiadomić o chęci wyjazdu na urlop, aby można było dostosować harmonogram.
W przypadku zwolnienia pracownik, który nie ma nieprzerwanego sześciomiesięcznego doświadczenia w tym przedsiębiorstwie, ma prawo do odszkodowania za niewykorzystany urlop. Pracodawca ma prawo odmówić przyznania urlopu.
Komu przysługuje urlop od razu po napisaniu wniosku
Przy ubieganiu się o nową pracę, nawet jeśli nie minęło pół roku, niektóre kategorie pracowników mogą otrzymać płatny urlop, który obejmuje na przykład:
- kobiety w ciąży przed wyjazdem na urlop macierzyński, a także te, które już korzystają z takiego urlopu i chcą go przedłużyć kosztem porodu;
- małoletni pracownicy, którzy nie ukończyli jeszcze 18 lat;
- rodzice adopcyjni dziecka, które nie ukończyło jeszcze 3 miesięcy;
- pracujący emeryci z tytułem „Weteran Pracy”;
- inne kategorie pracowników, którym przysługuje prawo do urlopu poza kolejnością zgodnie z ustawodawstwem federalnym.
