Tymczasowy świadczenie z tytułu niezdolności do pracy jest najczęściej określane jako „zwolnienie chorobowe” i przewiduje wypłatę dni, w których pracownik był leczony. Okres ten należy zapłacić bezbłędnie, pomimo nieobecności pracownika w miejscu pracy.
Instrukcje
Krok 1
Oblicz kwotę płatności, w tym wynagrodzeń i premii wraz ze składkami ubezpieczeniowymi naliczonymi od nich na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych Federacji Rosyjskiej. Jako termin do ustalenia wypłaty należy przyjąć ostatnie 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających moment wystąpienia okresu czasowej niezdolności do pracy.
Krok 2
Sprawdź średnie dzienne zarobki osoby, która otrzyma zasiłek chorobowy. Podziel łączne płatności za ostatnie 12 miesięcy przez liczbę dni roboczych przypadających w tym okresie rozliczeniowym.
Krok 3
Określ, ile świadczenia należy wypłacić za każdy dzień, który pracownik opuścił z powodu swojej niepełnosprawności. W tym celu należy pomnożyć średnie dzienne zarobki przez kwotę świadczenia wyrażoną w procentach. Na wysokość zasiłku mają wpływ różne kryteria, na przykład staż pracy, a także przyczyny opuszczenia zwolnienia lekarskiego, niektóre cechy choroby i jej leczenie.
Krok 4
Dostosuj swoją dzienną dietę do maksymalnej kwoty, na jaką Cię stać. Jeżeli obliczona kwota zasiłku dziennego nie przekracza maksymalnej kwoty, zasiłek chorobowy należy wypłacić średnio w ciągu dnia.
Krok 5
Całkowitą kwotę wypłaconych świadczeń obliczyć mnożąc kwotę dziennego świadczenia przez liczbę dni kalendarzowych, przez które pracownik będzie leczony w szpitalu lub w domu. Aby określić długość maksymalnego okresu opłacanego przez pracodawcę, należy zapoznać się z szóstym i dziesiątym artykułem ustawy federalnej pod numerem 255. Należy pamiętać, że obliczenia tymczasowego świadczenia z tytułu niezdolności do pracy należy wykonać tylko wtedy, gdy pracownik ma zwolnienie chorobowe. Pamiętaj, aby poprosić o to na początku okresu rozliczeniowego i upewnij się, że wypełniłeś go poprawnie.
