Alimenty można obliczyć jako procent zarobków rodziców zgodnie z przepisami prawa rodzinnego. Również rodzice mogą zawrzeć umowę o wypłatę elementów, a w niektórych przypadkach ich wielkość ustala sąd w ustalonej wysokości.
Procedura obliczania alimentów, ich wysokość jest określona w art. 81-83 Kodeksu rodzinnego Federacji Rosyjskiej. W takim przypadku określony dokument zawiera podstawę prawną do powstania obowiązku zapłaty elementów. Powyższa podstawa to obowiązek rodziców do wspierania swoich dzieci. Jeśli rodzice mieszkają razem z dziećmi, wielkość określonej treści pod względem materialnym jest przez nich określana niezależnie. W przeciwnym razie istnieją zobowiązania do zapłaty ustalonych kwot, które w przypadku odmowy ich dobrowolnej zapłaty mogą zostać odzyskane na drodze sądowej.
Jaka jest wysokość alimentów na dziecko ustanowiona przez prawo?
Główną metodą obliczania alimentów jest określenie wymaganej kwoty w udziałach urzędowych zarobków rodziców. W szczególności art. 82 Kodeksu rodzinnego Federacji Rosyjskiej stanowi, że jeśli jest jedno dziecko, kwota wynosi jedną czwartą dochodu rodziców, jeśli jest dwoje dzieci - jedna trzecia dochodu, jeśli jest troje lub więcej dzieci - połowa stałego dochodu. Jednocześnie określona kwota nie pozostaje niezmieniona, ponieważ władze ustawodawcze mają prawo do ustalenia innego stosunku określonych akcji, w zależności od okoliczności konkretnego przypadku. Ponadto należy wziąć pod uwagę możliwość zastosowania innych metod obliczania alimentów, które stosuje się w szczególnych przypadkach.
Alternatywne metody obliczania alimentów
Tak więc jednym z priorytetowych sposobów ustalenia wysokości alimentów jest zawarcie umowy między rodzicami. Jeśli istnieje określona umowa, zastosowanie mają jej postanowienia, a nie kwota potrąceń od zarobków ustalona powyższą normą. Ponadto art. 83 kodeksu rodzinnego pozwala sądowi ustalać wysokość alimentów nie jako procent stałego dochodu, ale w stałej wysokości. Sąd może również ustalić kombinowaną metodę obliczania alimentów, czyli określić procent potrąceń od stałego dochodu, uzupełniając go o określoną stałą kwotę, którą należy zapłacić. Przeważnie możliwość ta jest wykorzystywana przez organy wymiaru sprawiedliwości w przypadkach, gdy rodzice nie mają stałego dochodu, otrzymują go w naturze, w obcej walucie. Jednocześnie głównym celem jest zapewnienie dziecku i dzieciom dotychczasowego poziomu dobrobytu materialnego, chociaż uwzględnia się aktualną sytuację materialną i majątkową rodziców, stosunek ich dochodów.
