W firmach handlowych czasami występuje niedobór jednego produktu, a nadwyżka innego, co potocznie nazywa się „overgradingiem”. Dla wielu księgowych i magazynierów przeklasyfikowanie staje się prawdziwym bólem głowy, ponieważ muszą zastępować niedobór nadwyżką i zastanawiać się, gdzie odpisać koszty.
Instrukcje
Krok 1
W dokumentach regulacyjnych nie ma jasnej definicji ponownej klasyfikacji. Ale fiskus rozumie to jako jednoczesną nadwyżkę jednego produktu i niedobór innego rodzaju towaru o tej samej nazwie, na przykład brak 20 trampek i ich nadwyżkę.
Krok 2
Ponowne stopniowanie ujawnia się podczas inwentaryzacji, co znajduje odzwierciedlenie w formularzu nr INV-3. W takim przypadku brak jednego produktu należy odnotować w jednym wierszu, a nadwyżkę w drugim.
Krok 3
Decyzję o wyrównaniu niedoborów i nadwyżek podejmuje szef firmy na podstawie informacji przygotowanych przez komisję inwentaryzacyjną. Jest to możliwe w przypadku wystąpienia nadwyżek i braków towarów: - od tej samej osoby odpowiedzialnej finansowo, - za ten sam okres sprawozdawczy, - dla towarów o tej samej nazwie iw tych samych ilościach.
Krok 4
Jeśli trudno jest ustalić, czy towary należą do tej samej nazwy, użyj ogólnorosyjskiego klasyfikatora produktów OK 005-93. W przypadku ponownej oceny należy wskazać pracownika odpowiedzialnego za jego wygląd. Musi przedłożyć komisji inwentaryzacyjnej wyjaśnienie przyczyn pojawienia się ponownej klasyfikacji. To na niego odpisujesz różnicę w kosztach towarów - dzieje się tak, gdy koszt brakujących towarów przewyższa koszt towarów w nadwyżce.
Krok 5
W przypadku braku osoby winnej, różnicę w kosztach towarów należy uznać za nadwyżkę strat towarowych i odpisać koszty dystrybucji organizacji handlowej. Upewnij się, że brak sprawcy błędnej oceny jest udokumentowany przez władze rządowe. W przeciwnym razie koszty ponownej klasyfikacji nie są uwzględniane.
Krok 6
Należy pamiętać, że w Ordynacji podatkowej nie ma koncepcji przeklasyfikowania, więc staraj się osobno uwzględniać nadwyżki i niedociągnięcia.
