W celu dalszej współpracy z zagranicznymi przedsiębiorstwami niektórzy menedżerowie organizują oficjalne przyjęcia. Wydatki, które idą na opłacenie takich kolacji, są zwykle nazywane wydatkami na rozrywkę. Zwyczajowo zalicza się do tej grupy również koszty opłacenia tłumacza i odwiedzania wydarzeń kulturalnych za udaną pracę.
Instrukcje
Krok 1
Aby udowodnić potrzebę takich kosztów, musisz sporządzić dokumenty potwierdzające. Konieczne jest również posiadanie polecenia od kierownika wykorzystania środków przez kampanię na takie wydatki, dokumenty pierwotne (mogą to być faktury za zakupy dowolnych produktów, zaświadczenia o świadczeniu usług itp.), a także ustawa o realizacja wydatków na rozrywkę.
Krok 2
Następnie musisz dokonać oszacowania. Powinien składać się z następujących punktów: cel imprezy, data, miejsce, skład zaproszonych, wysokość wydatków na rozrywkę oraz program przyjęcia. Należy również sporządzić z wyprzedzeniem raport dotyczący wykorzystania kwoty na podstawie podstawowych dokumentów (czeki, faktury, paragony i inne).
Krok 3
Po wykorzystaniu tych środków menedżer musi sporządzić akt zawierający zestawienie kosztów i faktycznie wydaną kwotę. Dokument ten jest podpisany i opieczętowany pieczęcią organizacji.
Krok 4
Według PBU wydatki na rozrywkę można uwzględnić w obliczeniach podatków w okresie sprawozdawczym tylko wtedy, gdy łącznie nie przekraczają 4% kosztów pracy.
Krok 5
W rachunkowości takie koszty są odzwierciedlone na koncie 26 „Koszty ogólne” lub 44 „Wydatki na sprzedaż”. Jeżeli wydatki te przekroczą limit, to są one ujmowane jako różnica podlegająca odliczeniu, która z kolei odracza podatek dochodowy. Ta odroczona kwota pomniejsza podatek w kolejnych okresach sprawozdawczych.
Krok 6
Zwyczajowo uwzględnia się takie koszty w innych wydatkach związanych z działalnością przedsiębiorstwa. Podatek dochodowy od osób fizycznych z tych kwot nie jest pobierany tylko wtedy, gdy istnieją prawidłowo wypełnione dokumenty pierwotne, a koszty są uzasadnione.
Krok 7
W księgowości wydatki na rozrywkę należy odzwierciedlić za pomocą następujących wpisów:
D44 „Wydatki na sprzedaż” К60 „Rozliczenia z dostawcami i kontrahentami” – odzwierciedla koszty oficjalnych przyjęć.
D19 „Podatek od wartości dodanej od zakupionych kosztowności” К60 - naliczony podatek VAT.
D60 K51 „Kasjer” lub 50 „Rachunek bieżący” – opłacone zostały koszty reprezentacji.
D68 K19 - akceptowane do odliczenia VAT.
Krok 8
W przypadku przekroczenia limitu księgowania dokonywane są:
D09 "Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego" К68 "Obliczenia podatków i opłat" - podatek odroczony.
D68 K09 - zapłacony podatek odroczony.
D68 K19 - aktywa z tytułu podatku odroczonego przyjęte do odliczenia.
