Często firmy wysyłają swoich pracowników w podróż służbową, aby rozwiązać różne problemy, podpisać dokumenty i inne cele. Koszty podróży musi pokryć organizacja wysyłająca. Po przyjeździe specjalista sporządza raport z wyprzedzeniem, dołączając do niego niezbędne dokumenty, które są potwierdzeniem poniesionych kosztów.
Niezbędny
- - lokalny akt prawny;
- - Prawo pracy;
- - wewnętrzne przepisy pracy;
- - raport z wyprzedzeniem;
- - dokumentów potwierdzających;
- - kalkulator.
Instrukcje
Krok 1
Regulacja dotycząca opłacania podróży służbowych musi być ustalona w układzie zbiorowym lub innym lokalnym akcie normatywnym przedsiębiorstwa. Firmy nie zawsze przestrzegają tego wymogu. Ale takie dokumenty muszą uwzględniać wszystkie niuanse, które wpływają na podstawę opodatkowania dla zysku organizacji, a także na podatek dochodowy od osób fizycznych, co leży w interesie pracowników. Dlatego dostępność oferty wyjazdu służbowego jest szczególnie ważna zarówno dla pracodawcy, jak i pracowników. Często specjaliści muszą wyjechać w podróż służbową w weekend lub wakacje. Specyfikę płatności i godzin pracy w takie dni należy określić w wewnętrznych regulaminach pracy firmy. Jeśli w przedsiębiorstwie wszystkie niezbędne dokumenty zostaną sporządzone i podpisane przez pracowników, to w przyszłości firma będzie mogła uniknąć konfliktów z pracownikami, którzy nie zgadzają się z kwotą płatności za podróże służbowe. Organizacja zabezpieczy się również przed sporami z organami podatkowymi i prawnymi.
Krok 2
Wypłata kosztów podróży odbywa się na podstawie raportu z wyprzedzeniem, który pracownik musi wypełnić i złożyć w dziale księgowości przedsiębiorstwa nie później niż trzy dni po powrocie z podróży służbowej. W dokumencie podróżujący specjalista odzwierciedla kwotę wydanych przez niego pieniędzy. Koszty te obejmują koszty podróży do miejsca docelowego, wynajmu mieszkania, diety i inne koszty uzgodnione z pracodawcą.
Krok 3
Do raportu zaliczkowego pracownik musi dołączyć dokumenty potwierdzające wydatki na podróż służbową. Należą do nich bilety lotnicze, samochodowe, kolejowe, rachunki za mieszkanie, czeki itp. Pracownik nie musi dokumentować diety, ponieważ jej wysokość określa prawo. W przypadku podróży służbowej w kraju wymagane jest 700 rubli, poza granicami kraju - 2500 rubli. Pracodawca ma prawo ustalić wyższą dietę dzienną. Należy jednak pamiętać, że wszystko powyżej wskazanych kwot podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i podatkiem dochodowym.
