Jednym z kluczowych parametrów charakteryzujących ekonomiczną efektywność produkcji jest wskaźnik wydajności pracy. Jest niezbędny do obliczeń ekonomicznych, jako wskaźnik wydajności pracy pracowników i całego przedsiębiorstwa produkcyjnego.
Instrukcje
Krok 1
Rzeczywista wydajność pracy działającego przedsiębiorstwa obliczana jest na podstawie wskaźników uzyskanych w wyniku obserwacji: całkowitych kosztów pracy oraz wielkości wytworzonych produktów. Aby obliczyć wydajność pracy, rzeczywistą wielkość produkcji (w jednostkach produkcji lub pod względem wielkości) dzieli się przez rzeczywiste całkowite koszty pracy (w roboczogodzinach). Wydajność pracy jest więc odwrotnością pracochłonności. Opierając się na specyfice danych wyjściowych, pokazuje, jaka część produkcji jest faktycznie wytwarzana przez daną produkcję w rzeczywistych warunkach produkcyjnych i ekonomicznych na jednostkę pracy żywej wydatkowanej na produkcję.
Krok 2
Do analizy potencjału rozwojowego i rentowności przedsiębiorstwa w branży teoria ekonomii wykorzystuje takie wskaźniki, jak aktualna i potencjalna wydajność pracy.
Wydajność gotówki liczona jest podobnie jak rzeczywista, ale jako dane wyjściowe przyjmują maksymalną ilość produktów wytworzonych w danym okresie przy minimalnych kosztach pracy, czyli w warunkach, gdy produkcja działa w warunkach minimalizacji i eliminacji związanych z tym kosztów i przestojów. Celem tej operacji jest obliczenie wydajności pracy, która jest maksymalnie osiągalna w danych warunkach ekonomicznych (dostępny sprzęt, surowce, organizacja produkcji).
Krok 3
Produktywność potencjalna, jako logiczne rozwinięcie idei ogólnej, uwzględnia warunki maksymalnej wydajności w warunkach dostępnych na tym etapie rozwoju technicznego. Ma on wykorzystywać najnowocześniejszy sprzęt high-tech, najlepsze (z możliwych) surowce itp., a co za tym idzie, minimalne osiągalne koszty pracy żywej w wymiarze czasowym.
