Wydajność pracy jest wskaźnikiem efektywności pracy pracowników przedsiębiorstwa. Charakteryzuje wielkość uwolnionych produktów lub usług (produkcja) na jednostkę nakładu pracy.
Instrukcje
Krok 1
Poziom wydajności pracy charakteryzują dwa wskaźniki: wydajność na jednostkę czasu (wskaźnik bezpośredni) oraz pracochłonność produkcji (wskaźnik odwrotny).
Krok 2
Wydajność produkcji na jednostkę czasu pracy określa się jako stosunek ilości wytworzonych produktów do kosztu czasu pracy. Pokazuje, jaka ilość produktów w ujęciu fizycznym lub wartościowym została stworzona przez pracowników w ciągu godziny, dnia, tygodnia, miesiąca.
Krok 3
Wskaźnik odwrotny – pracochłonność – obliczany jest jako stosunek kosztu czasu pracy do ilości wytworzonych produktów. Pokazuje, ile czasu zajęło wyprodukowanie jednostki produkcji.
Krok 4
W zależności od sposobu pomiaru kosztów pracy rozróżnia się kilka poziomów wydajności. Średnią produkcję godzinową definiuje się jako stosunek ilości wytworzonych produktów do liczby roboczogodzin przepracowanych w określonym przedziale czasu. Wskaźnik ten odzwierciedla średnią wydajność pracownika za 1 godzinę faktycznie przepracowanego czasu.
Krok 5
Średnia dzienna produkcja obliczana jest jako stosunek ilości wyprodukowanych produktów do liczby roboczogodzin przepracowanych przez wszystkich pracowników w przedsiębiorstwie. Wskaźnik ten charakteryzuje stopień przemysłowego wykorzystania dnia roboczego.
Krok 6
Średnia miesięczna produkcja jest definiowana jako stosunek ilości wyprodukowanych produktów do średniej liczby pracowników. W tym przypadku przeciętna liczba robocizny nie oznacza kosztów pracy, ale jej rezerwy.
Krok 7
Produkcja na pracownika, tj. jego wydajność pracy definiuje się jako iloczyn następujących wskaźników: przeciętna wydajność godzinowa, długość dnia pracy, długość okresu pracy (tydzień, miesiąc, kwartał) oraz udział pracowników w ogólnej liczbie personelu przemysłowego i produkcyjnego.
