Utrata pracy zawsze prowadzi do stanu nerwowego, zwłaszcza jeśli zwolnienie nastąpiło nagle. Problem nie może przejść całkowicie bezboleśnie, ale szok nerwowy może osłabić każdy.
Pierwszą emocją, która pojawia się po zwolnieniu, jest wściekłość. Najpierw złościsz się na swojego szefa, potem zaczynasz się martwić, że nie będziesz już miał szczęścia z odpowiednim przywództwem, a informacja o zwolnieniu pozostanie w Twojej książce pracy.
Nie powinieneś zakładać wizerunku biednego baranka. Lepiej dowiedz się o przyczynie zwolnienia i poproś o zapłatę wszystkiego, co jest ci należne zgodnie z prawem. Zabierz wszystkie pieniądze, nawet jeśli masz dodatkowy dochód.
Nie obwiniaj kierownictwa za niesprawiedliwość i nie groź przemocą. Negocjuj spokojnie, odwołując się do fragmentów prawa. Jeśli wybuchniesz i podniesiesz głos na czele, możesz mieć pewność, że nie otrzymasz dobrych rekomendacji. Jest to szczególnie ważne, jeśli zdecydujesz się pracować w tym samym zawodzie. Nowy szef prawdopodobnie będzie chciał wiedzieć o Twoim sukcesie w poprzedniej pracy.
Kiedy wszystkie emocje opadną, przeanalizuj sytuację. Być może sam chciałeś odejść, ale bałeś się, że zostaniesz bez pracy. Oceń sytuację jako drzwi do nowych możliwości. Teraz masz dwie możliwości. Aplikujesz do nowej organizacji lub opanowujesz inny zawód, który bardziej Ci odpowiada.
