Przeprowadzanie badań lekarskich przez pracowników, a także opłata za badania lekarskie reguluje Kodeks Pracy Federacji Rosyjskiej.
Opłata za badanie lekarskie przy zatrudnieniu
Przepisy nakładają na pracodawcę obowiązek pokrycia kosztów związanych z badaniami lekarskimi przy zatrudnianiu, zgodnie z art. 212 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej.
Lub zwróć pracownikowi środki wydane na badanie lekarskie. Ponadto w terminie nie dłuższym niż 10 dni od daty złożenia wszystkich dokumentów potwierdzających po otrzymaniu opinii lekarskiej. Najczęściej ludzie przechodzą badania lekarskie na własny koszt, aby otrzymać rekompensatę za wydane później pieniądze. Chociaż ta ścieżka nie jest całkowicie legalna. Firma musi zapłacić natychmiast, nie zwracać później kosztów.
Tak więc, zgodnie z art. 212 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej pracodawca jest zobowiązany do zorganizowania na własny koszt obowiązkowych wstępnych (przy przyjęciu do pracy) i okresowych (w trakcie zatrudnienia) badań lekarskich, innych obowiązkowych badań lekarskich, obowiązkowych badań psychiatrycznych pracowników, nadzwyczajne badania lekarskie, obowiązkowe badania psychiatryczne pracowników według ich wniosków zgodnie z zaleceniami lekarskimi z zachowaniem ich miejsca pracy (stanowiska) i przeciętnych zarobków za czas przejścia określonych badań lekarskich, obowiązkowe badania psychiatryczne.
Artykuł ten stanowi również, że przewiduje zakaz wykonywania przez pracowników obowiązków zawodowych bez poddawania się obowiązkowym badaniom lekarskim, obowiązkowym badaniom psychiatrycznym, a także w przypadku przeciwwskazań lekarskich.
Opcje płatności za badanie lekarskie przy ubieganiu się o pracę
Za badanie lekarskie przed zatrudnieniem pracodawca może opłacić w jeden z następujących sposobów:
- organizacja zawiera umowę z konkretną placówką medyczną i płaci za egzamin kandydatów i pracowników przesłanych tam przelewem. Przedsiębiorstwo musi posiadać harmonogram zdawania badań lekarskich zatwierdzony przez zakład opieki zdrowotnej;
- wnioskodawca przechodzi badania lekarskie na własny koszt, a pracodawca później zwraca mu wydane pieniądze. Druga metoda jest najeżona pułapkami: w najlepszym przypadku pracodawca może zapłacić za badanie lekarskie przez pracodawcę przy zatrudnieniu od trzech do czterech miesięcy, a nawet sześciu miesięcy po zawarciu umowy o pracę, motywując to tym, że po pierwszej wypłacie pracownik może uciec do innej firmy, a środki budżetowe organizacji pójdą na marne. Niektóre firmy, chcąc być po bezpiecznej stronie, idą jeszcze dalej, przepisując w wewnętrznym regulaminie pracy organizacji, że wnioskodawca przechodzi wstępne badania lekarskie na własny koszt, a kolejne, podlegające zatrudnieniu, na koszt pracodawca. Zdarza się też najbardziej nieprzyjemna opcja - po przejściu badania lekarskiego stan zdrowia nie pozwala jednak wnioskodawcy na pracę w tej organizacji / przedsiębiorstwie i nikt nie zwróci pieniędzy. We wszystkich punktach zachowanie pracodawcy jest niezgodne z prawem w stosunku do pracownika. Zgodnie z prawem pracy pracownik zatrudniony oficjalnie musi otrzymać rekompensatę za przebyte badania lekarskie, nawet jeśli przepracował najkrótszy możliwy okres (do jednego dnia).
Ponadto Kodeks pracy Federacji Rosyjskiej w żaden sposób nie przewiduje przypadków, w których wszystkie koszty poddania się komisji lekarskiej pozostają po stronie pracownika ze względu na fakt, że umowa o pracę z pracodawcą nie została następnie sporządzona. Tak więc, jeśli wnioskodawca przeszedł wstępne badanie lekarskie, pracodawca musi zrekompensować mu koszty za wynik.
