Oczywiście, gdy jedna z pracownic poinformuje przełożonego o swojej ciąży, w zamian usłyszy szczere gratulacje. Ale nie wszyscy zdołają ukryć swoje rozczarowanie – w końcu firma przez jakiś czas będzie musiała obejść się bez pracownika, którego być może nie ma nikogo do zastąpienia. Konieczna jest jednak rejestracja kobiety w ciąży zgodnie z przepisami prawa pracy.
Instrukcje
Krok 1
Bez względu na stopień zaufania pomiędzy pracownikiem a kierownictwem, musi ona złożyć zaświadczenie z placówki medycznej o swojej ciąży. Forma takiego certyfikatu nie jest ujednolicona i może być dowolna. Musi jednak zawierać pełne imię i nazwisko oraz nazwisko, nazwisko pracownika, nazwisko i podpis lekarza, nazwę placówki medycznej, datę wydania.
Krok 2
Pracodawca potrzebuje zaświadczenia do udokumentowania świadczeń udzielonych temu pracownikowi, jest on potrzebny do zgłoszenia się do urzędu skarbowego, o który można poprosić w dowolnym momencie. Ale nawet w przypadku, gdy z oczywistymi oznakami ciąży pracownik nie przedstawił zaświadczenia, nie jest to powód, aby wysyłać ją w podróże służbowe i angażować do pracy w weekendy.
Krok 3
Przeprowadź z nią rozmowę i taktownie poproś ją o sporządzenie tego dokumentu, odnosząc się do tego, że go potrzebujesz. Jest to szczególnie ważne, jeśli kobieta pracuje na podstawie umowy o pracę na czas określony, która kończy się w czasie ciąży (art. 261 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej). Zgodnie z prawem pracodawca ma obowiązek przedłużyć okres ważności do końca ciąży. Pracownik musi napisać oświadczenie i dołączyć do niego zaświadczenie lekarskie. Na żądanie pracodawcy jest wówczas zobowiązana ponownie składać nowe zaświadczenia, ale nie częściej niż raz na 3 miesiące. Możesz ją zwolnić dopiero po zakończeniu ciąży.
Krok 4
Twoim obowiązkiem, zgodnie z prawem, jest zapewnienie ciężarnej pracownic normalnych warunków pracy. Ma prawo żądać przeniesienia do lżejszej pracy, jeśli wcześniej pracowała w trudnych warunkach pracy. Przeniesienie do lekkiej pracy odbywa się poprzez przeniesienie personelu przy zachowaniu średnich zarobków.
Krok 5
Na jej prośbę może zostać przydzielony krótszy dzień pracy lub tydzień pracy w niepełnym wymiarze godzin. Praktyka orzecznicza pokazuje, że czas jej trwania powinien być ustalony dokładnie tak, jak pracownik wskaże we wniosku.