Dla wielu koncepcje „szefa” i „podwładnego” są antagonistami, zakłada się nawet wrogość między nimi, ponieważ każdy z nich ma inne cele. Ta idea, która towarzyszyła ludziom od czasów Związku Radzieckiego, jest dość wytrwała, ale zupełnie nie odpowiada dzisiejszym realiom. I są one takie, że utrzymanie efektywnej relacji roboczej pomiędzy szefem a podwładnymi jest kluczem do efektywnej pracy jednostki i przedsiębiorstwa jako całości.
Metodologia stosowana w Rosji
Wielu menedżerów, którzy chcą nadążyć z duchem czasu i wykorzystać wiedzę z zakresu psychologii praktycznej do budowania najefektywniejszych relacji ze swoimi podwładnymi, posługuje się metodologią zaproponowaną przez N. I. Kozlov, autor i twórca wielu programów mających na celu rozwój cech osobistych i biznesowych, w tym menedżerów. Proponuje prowadzenie relacji roboczych w oparciu o formułę „Pozytywni – Konstruktywni – Odpowiedzialni”.
Zgodnie z tą formułą, relacja między przywódcą a podwładnym budowana jest nie na strachu czy zależności, ale na pozytywach. Podwładny ma prawo liczyć na zaufanie firmy i jej kierownictwa oraz uznanie jego prawdziwych zasług. Musi wierzyć, że wszelkie kontrowersyjne kwestie da się rozwiązać, ma prawo popełniać błędy i może liczyć na szacunek dla swojej osobowości.
Jeśli chodzi o konstruktywność, lider powinien używać jako motywacji zwrotów „muszę poznać twoją opinię w tej sprawie”, „dla dobra sprawy muszę cię zaangażować w tę sprawę”. są manipulacyjne, ale podnoszą samoocenę podwładnego i są dobrym stymulantem. Konstruktywny oznacza również biznes, partnerstwo, konstruktywną komunikację.
Taka komunikacja prowadzi do tego, że pracownik jest gotowy do wzięcia odpowiedzialności bez przerzucania jej całkowicie na barki szefa. Wzajemna odpowiedzialność to także wzajemne zobowiązania, które stają się podstawą partnerstwa i współpracy pomiędzy przełożonym a podwładnym. A praca oparta na zasadach współpracy jest najefektywniejsza.
Zagraniczne doświadczenie
Na Zachodzie popularny jest specjalny styl zarządzania. Jednocześnie proces komunikacji między szefem a jego podwładnymi jest zorganizowany w taki sposób, aby ci ostatni wykonywali to, co uważają za konieczne. Jak wiadomo, człowiek zawsze robi to chętniej niż wypełniając czyjeś polecenia. Ale faktem jest, że to lider stwarza takie sytuacje lub dyskretnie popycha podwładnego do podejmowania rzekomo niezależnych decyzji, które jednak są korzystne dla samego lidera.
Proces zarządzania jest tak skonstruowany, że podwładni faktycznie działają niezależnie, ale w rzeczywistości pod kontrolą i kierownictwem menedżera-mentora. Kontrola odbywa się w codziennej komunikacji biznesowej: to konsultacje podczas spotkań produkcyjnych, spotkań roboczych, planowych kontroli realizacji obowiązków. Opanowanie tej sztuki zarządzania to zadanie lidera, który chce zwiększyć efektywność pracy powierzonego mu zespołu.
