Zgodnie z prawem pracy pracownicy mają prawo do pracy w niepełnym wymiarze godzin – zarówno u tego samego pracodawcy, jak i u różnych. Taka praca jest sformalizowana na wniosek pracownika, jeśli zawód nie ma ograniczeń. Konieczne jest zawarcie z nim odrębnej umowy o pracę.
Instrukcje
Krok 1
Praca w niepełnym wymiarze godzin poświęcona jest art. 276 i rozdziałowi 44 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej. Pracownik ma prawo do pracy w niepełnym wymiarze czasu pracy dla nieograniczonej liczby pracodawców, w tym również swojego głównego pracodawcy. Pamiętaj, że niektóre kategorie osób nie mogą pracować w niepełnym wymiarze godzin. Są to na przykład zastępcy, osoby poniżej 18 roku życia, część pracowników Banku Rosji oraz inne kategorie określone w ustawie.
Krok 2
Ubiegając się o pracę w niepełnym wymiarze, pracownik powinien być zobowiązany do przedstawienia dokumentu tożsamości (paszportu), zaświadczenia o ubezpieczeniu oraz, w razie potrzeby, dyplomu lub innego dokumentu edukacyjnego. Na wniosek pracownika ewidencja pracy w niepełnym wymiarze godzin może zostać wpisana do książeczki pracy, ale pracodawca nie ma prawa tego żądać.
Krok 3
Niezależnie od tego, czy jesteś głównym pracodawcą dla pracownika, zawrzyj z nim umowę o pracę. W takiej umowie wskaż, że ta praca jest pracą w niepełnym wymiarze godzin. Pamiętaj, że wymiar czasu pracy w niepełnym wymiarze godzin nie może przekraczać 4 godzin dziennie. Warunek ten musi również znaleźć odzwierciedlenie w umowie.
Krok 4
W przypadku zatrudnienia pracownika do pracy w niepełnym wymiarze godzin wydawane jest również polecenie w tym celu. Wskazuje, że praca dla pracownika jest w niepełnym wymiarze godzin.
