Bardzo często, ze względu na pewne okoliczności, konieczne jest wzięcie wolnego dnia i pozostawanie w domu w dni powszednie lub zajęcie się pilną sprawą. Prawo pracy Federacji Rosyjskiej zapewnia taką możliwość otrzymania płatnych dodatkowych dni odpoczynku lub, zgodnie ze skrajną koniecznością, otrzymania bezpłatnego urlopu na własny koszt.
Czy to jest to konieczne
- - podanie;
- - zamówienie.
Instrukcje
Krok 1
Zgodnie z prawem pracy zapewnione są dodatkowe dni odpoczynku, które można uzyskać na wniosek przez cały rok w dowolnym momencie. Takie dni są przewidziane w art. 152 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej za pracę w godzinach nadliczbowych, art. 153 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej za pracę w weekendy i święta, art. 301 o przetwarzaniu rotacyjnym, art. 186 o oddawaniu krwi przez dawców, art. 125 za niewykorzystany urlop wypoczynkowy, art. 128 przewiduje możliwość wzięcia urlopu bez treści na własny koszt.
Krok 2
Wszystkie dodatkowe dni odpoczynku powinny być zaaranżowane zgodnie z przepisami prawa pracy. Jeżeli za pracę w godzinach nadliczbowych dokonano już podwójnej zapłaty, dni te nie podlegają dodatkowemu odpoczynkowi. Jeżeli płatność nie została dokonana, a pracodawca został pouczony, że pracownik chce otrzymać dodatkowe dni odpoczynku w wysokości przepracowanych godzin nadliczbowych, należy złożyć wniosek o konieczności wykorzystania tych dni. Wniosek należy złożyć do rozpatrzenia przez pracodawcę, podpisany przez niego. Pracodawca jest obowiązany wydać zarządzenie przyznające pracownikowi dodatkowy dzień lub dni odpoczynku i wskazać na jaki dzień pracy był on przewidziany.
Krok 3
Zgodnie z art. 125 coroczny płatny urlop może być wykorzystany w częściach, jednak jedna jego część nie może być krótsza niż 14 dni kalendarzowych. Dlatego też, jeśli pozostałe dni urlopu nie zostaną wykorzystane, można je wykorzystać w częściach przez cały rok. Ten sam przepis dotyczy przypadków choroby pracownika podczas najbliższego urlopu. Urlop ten jest przedłużany o wszystkie dni, za które otrzymano zwolnienie chorobowe, a zatem, jeśli urlop nie został przedłużony, wszystkie dni zwolnienia chorobowego można wykorzystać w całości lub w części w ciągu bieżącego roku. Pracodawca musi zostać o tym poinformowany na piśmie, a wniosek musi zostać złożony do podpisu.
Krok 4
O dawców kodeks pracy mówi, że przysługuje im płatny dzień przy bezpośrednim oddawaniu krwi oraz dodatkowe dni wolne. Ale gdy nie jest określone konkretnie, aby je zapewnić, problem ten jest rozwiązywany przez pracodawcę i pracownika w drodze wzajemnych negocjacji i może być ustalony na czas z następnym urlopem lub wykorzystany jako dodatkowy płatny dzień wolny w ciągu roku.
Krok 5
Za pracę w weekendy i święta, za przepracowanie na zmianie, płatne dni są również ustalane na wniosek pracowników lub podwójne wynagrodzenie. We wszystkich przypadkach należy wcześniej złożyć wniosek o skorzystanie z dodatkowych dni wolnych.
Krok 6
Jeśli pracownik nie ma żadnych dodatkowych dni odpoczynku, następny urlop jest w pełni wykorzystany, wtedy możesz wziąć urlop na własny koszt. Aby to zrobić, należy wcześniej powiadomić pracodawcę, złożyć wniosek z dwutygodniowym wyprzedzeniem, w nagłych przypadkach - trzy dni. W nagłych wypadkach, do których należą poważne choroby bliskich, śmierć następuje w ostatnim dniu roboczym przed czasem wolnym. W ciągu roku możesz wziąć 14 dni bez wynagrodzenia, uczestnicy Wielkiej Wojny Ojczyźnianej - do 35 dni, osoby niepełnosprawne - do 60 dni. Wszystkie dni przekraczające wskazane terminy - po uzgodnieniu z pracodawcą. We wszystkich przypadkach dzień wolny formalizuje się poprzez złożenie wniosku, pod którym pracodawca składa swoją uchwałę i zarządzenie, które wskazuje na co, kiedy i dlaczego udzielany jest dzień wolny.
Krok 7
Nieuprawniona nieobecność w pracy bez właściwej rejestracji jest uważana za nieobecność, za którą możesz zostać zwolniony na podstawie odpowiedniego artykułu. Absencja nie jest uważana tylko za te dni, w których złożono wniosek, przewidziane dni odpoczynku są dostępne, a pracodawca odmówił ich udzielenia (art. 81 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej, uchwała Sądu Najwyższego Federacji Rosyjskiej nr 2).
