W tekście art. 20 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej pracownikiem jest osoba, która wykona jakąś pracę. Na podstawie tego artykułu każdego pracownika można uznać za wynajętego. Pracodawca, niezależnie od formy prawnej własności, jest zobowiązany do zawarcia stosunków pracy z każdym zatrudnionym pracownikiem, przestrzegając przepisów prawa pracy Federacji Rosyjskiej dotyczących zatrudniania, formalizowania stosunków pracy, opłacania odpowiednich składek, prowadzenia dokumentów księgowych, książeczki pracy i rachunki na nich. A także o zapewnieniu płatnych urlopów przez co najmniej 28 dni kalendarzowych, wypłacie wynagrodzenia za pracę itp.
Czy to jest to konieczne
- -komunikat
- -Historia zatrudnienia
- -dokument edukacyjny
- -zaświadczenie o dopuszczeniu do mechanizmów
- -inne dokumenty, w zależności od indywidualnej specyfiki pracy
- - umowa o pracę na czas określony lub na czas nieokreślony
- - zamówienie formularza nr T-6
- -zapis do zeszytu ćwiczeń
- - wpis do karty imiennej
- -zapis w dokumentach księgowych dla prowadzenia wszystkich spraw
Instrukcje
Krok 1
Zgodnie z instrukcjami Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej każdy pracownik musi otrzymać pisemny wniosek o zatrudnienie. Musi również przedłożyć listę niezbędnych dokumentów, do których należą: zeszyt pracy, świadectwo wykształcenia, zaświadczenie o przyjęciu do określonych mechanizmów oraz wszystkie dodatkowe dokumenty, które są potrzebne w szczególnych warunkach pracy.
Krok 2
Jeżeli pracownik nie posiada książeczki pracy, pracodawca jest zobowiązany wydać nową na pisemny wniosek wnioskodawcy. Zeszytu ćwiczeń nie mogą przedstawiać osoby wydawane w niepełnym wymiarze godzin.
Krok 3
Po otrzymaniu wszystkich dokumentów pracodawca zapoznaje pracownika ze wszystkimi aktami prawnymi przedsiębiorstwa, obowiązkami służbowymi i dopiero po zawarciu dwustronnej umowy o stosunkach pracy. Umowa musi wskazywać wszystkie warunki pracy, procedurę płatności i wynagrodzenia, godziny pracy, stanowisko, numer jednostki strukturalnej i pełną nazwę przedsiębiorstwa. Ważną częścią umowy o pracę jest sama definicja umowy. Może być na czas nieokreślony, pilny, w niepełnym wymiarze godzin. Jeżeli umowa jest pilna, wskazuje datę nawiązania stosunku pracy i datę jego zakończenia. We wszystkich pozostałych umowach podawana jest tylko data rozpoczęcia relacji.
Krok 4
W umowie o pracę możesz wskazać obecność okresu próbnego. Może trwać nie dłużej niż trzy miesiące. W okresie próbnym stosunek może zostać rozwiązany w dowolnym momencie z inicjatywy pracodawcy lub z inicjatywy pracownika. Co więcej, pracodawca może to zrobić bez uprzedzenia, a pracownik, uprzedzając pracodawcę na trzy dni przed zakończeniem stosunku pracy.
Krok 5
Po podpisaniu umowy przez obie strony pracodawca wystawia zamówienie o jednolitym formularzu nr T-6.
Krok 6
Informacje o pracy są wpisywane do książeczki pracy i karty osobistej pracownika.
Krok 7
Jeżeli pracownik najemny zostanie zaproszony przez osobę prywatną bez prawnej formy własności, sporządzono pisemną umowę w dwóch egzemplarzach, którą należy zarejestrować w lokalnej gminie. Będzie to ostrzeżenie dla władz lokalnych przed użyciem sił najemników dla osobistych korzyści.
