Za pracownika wysłanego przez firmę w podróż służbową pracodawca jest zobowiązany do opłacenia dni w podróży, wydatków w trakcie podróży służbowej oraz diety dziennej. Po przyjeździe z podróży służbowej pracownik składa raport z wyprzedzeniem, dołącza do niego dokumenty potwierdzające jego wydatki. Ponadto dzienna dieta nie podlega potwierdzeniu.
Niezbędny
- - Kodeks pracy Federacji Rosyjskiej;
- - dokumenty pracownicze;
- - odcinek wypłaty;
- - kalkulator;
- - raport z wyprzedzeniem;
- - lokalny akt normatywny.
Instrukcje
Krok 1
Kiedy księgowy oblicza wysokość zarobków pracownika podczas podróży służbowej, musi kierować się Kodeksem pracy Federacji Rosyjskiej. Pracownik wysłany w podróż służbową zachowuje pracę i średnie zarobki. Średnia pensja specjalisty jest obliczana na 12 miesięcy przed wysłaniem go w podróż służbową.
Krok 2
Jeżeli średnie zarobki delegowanego pracownika są niższe niż wynagrodzenie, do którego jest uprawniony z tytułu wykonywania swojej pracy, to większość pracodawców podwyższa otrzymywaną kwotę do pensji. Takie podejście jest dozwolone przez prawo, a firma będzie mogła odpisać te wydatki przy obliczaniu podatku dochodowego. Gdy wręcz przeciwnie, średnia pensja pracownika jest znacznie wyższa od pensji, to nie ma potrzeby obniżania jej do pensji. Pogorszenie warunków pracy pracowników traktowane jest jako naruszenie ich praw. W takim przypadku specjalista może udać się do sądu, a organizacja będzie musiała zapłacić grzywnę.
Krok 3
Jeśli pracownik zostanie wysłany w podróż służbową w dzień wolny, czas podróży zostaje podwojony. Gdy pracownik jest zmuszony do pozostania w innym mieście, nie pełniąc w tym czasie swojej funkcji służbowej, to weekendy lub święta nie podlegają wypłacie.
Krok 4
Należy pamiętać, że specjalista powinien płacić za weekendy lub święta zgodnie z liczbą przepracowanych godzin. To samo dotyczy podróży. Jeśli pracownik spędził w trasie 6 godzin, to zarobki trzeba obliczyć tylko za określony czas. W końcu czas pracy to 8 godzin. Gdy pracownik spędza w trasie więcej czasu w weekend niż powinien, organizacja jest zobowiązana do zapłaty za nadgodziny.
Krok 5
Pracodawca ma prawo postawić pracownikowi wybór: otrzymać wynagrodzenie za dzień wolny lub zabrać go w inny dzień. Wskazane jest ustalenie wyjścia z tej sytuacji w lokalnym akcie prawnym firmy.
Krok 6
Jeśli specjalista nie zostanie wysłany w podróż służbową po raz pierwszy, wówczas płatne godziny na weekendy lub święta, a także dodatki nie są uwzględniane w obliczeniach przy ustalaniu średnich zarobków takiego pracownika.
