Ustawa bardziej szczegółowo opisuje możliwość rezygnacji funkcjonariusza ze służby na własną prośbę. W praktyce jednak trzeba zmierzyć się z biurokratycznymi trudnościami i niechęcią władz do spotkania się w pół drogi. Aby chęć rzucenia palenia została ukoronowana sukcesem, musisz dokładnie znać kolejność tej procedury.
Instrukcje
Krok 1
Przede wszystkim należy poprawnie sporządzić protokół rezygnacji. Najważniejszym punktem dokumentu, który powinien wpłynąć na decyzję komisji, jest powód, dla którego konieczne jest ukończenie pracy. Ustawodawstwo przyjęło listę warunków, które są uważane za ważne w przypadku zwolnienia. Do takich przyczyn należą: przeprowadzka rodziny żołnierza za granicę, niemożność utrzymania rodziny z otrzymanej pensji, ciąża oficera, śmierć bliskiej osoby, po której dana osoba nie może kontynuować pracy.
Krok 2
Dowódca jednostki, który przyjmuje raport, musi zwołać komisję atestacyjną w celu podjęcia decyzji o odwołaniu. W skład komisji wchodzą najczęściej: zastępca szefa jednostki, dowódcy jednostek plutonów, prawnicy oraz osoby zaangażowane w pracę oświatową w jednostce. Przebieg spotkania jest rejestrowany przez sekretarza. Zazwyczaj przypisuje im się jednego z oficerów.
Krok 3
Komisja atestacyjna bada raport i wszystkie załączone do niego dokumenty. Konieczne jest również wysłuchanie funkcjonariusza, który osobiście wyjaśni powody, dla których chce zrezygnować. Na podstawie wyników spotkania członkowie komisji podejmują ostateczną decyzję. Musi zostać przekazany kierownikowi jednostki, a on z kolei wyda ostateczny werdykt.
